Rekin z parku Yoyogi recenzja

· Nie czytałam „Wachlarzu” , ale po wysłuchaniu tej książki coraz mniejszą mam ochotę sięgnąć po „Wachlarz”. Oczywiście nie mogło zabraknąć opowieści o najbardziej znanym u nas japońskim pisarzu Haruki Murakami. Szkoda, że tylko o nim. Później pojawia się dość często nazwisko Murakami, tyle tylko, że dotyczy już Takashi Murakami, artysty Pop-artu. Wprowadza to pewien bałagan. Ja też byłam poruszona instalacją Władysława Hasiora „Przeszywanie” . Powstała ona w latach komuny i pokazuje laleczkę przeszywaną na maszynie do szycia wzdłuż kręgosłupa. Interpretowanie tego dzieła jako związanego wyłącznie z wyglądem zewnętrzny jest ogromnym jego spłyceniem i zafałszowaniem. Trzeba nie znać twórczości Hasiora i jej wymowy. Tyle tylko, że cała książka skupia się głównie na wyglądzie bohaterów. Przypomina mnie to podziwianie pięknej okładki książki bez zaglądania do jej treści. Wstrząsnęły mną pełne zachwytu opisy restauracji w których witają przebrane na służące kelnerki z powitaniem: „Co życzy sobie mój Pan” . Jakoś nie zauważa, że jest to uprzedmiotowienie kobiet. Kobieta jako obiekt zachwytu wyłącznie za jej wygląd. Zachwyca się wyglądem i zachowaniami Lolitek i Otaku zupełnie nie zagłębiając się w to zjawisko. Dlaczego młodzi ludzie pragną być traktowani jak dzieci lub zabawki uciekając od świata rzeczywistego i od odpowiedzialności. Na to pytanie nie znajdziemy odpowiedzi. Z tego co przeczytałam w Internecie jest to duży problem dla Japonii. Z drugiej strony jest to olbrzymi rynek zbytu dla gadżetów i świetny towar eksportowy. Autorka podaje trzy wyjaśnienia tych zjawisk. Trauma po zrzuceniu na Japonię bomb atomowych. Brak refleksji nad postawą Japonii w czasie II Wojny Światowe i okupacja Japonii przez Amerykanów po wojnie. Jak nie wiadomo, kto winny, to Amerykanie ze wzorcami swojej kultury, którą Japończycy przerobili czasami w dość dziwny sposób. Książka miejscami swoimi zachwytami wzbudzała u mnie pewien niesmak, przez ślizganie się i skupianie wyłącznie na obrazkach.

·
PS. Ciekawe , czy ktoś pokusi się na opracowanie jaki wpływ i jakie szkody dla naszej kultury spowodowała 40-letnia okupacja Rosyjska.