Światło po zmierzchu recenzja

"Dwoje ludzi na dnie rozpaczy, samotnych i opuszczonych. Razem, ale osobno".

Julia jest aktorką, w środowisku uważana jest za kapryśną, nieznośną osobę, z którą trudno się współpracuje. Jej agentka robi wszystko, aby zdobyć dla niej kolejną rolę, jednak ta wywołuje medialną burzę. Julia ucieka na wieś, chce się schować przed wścibskimi spojrzeniami, ma nadzieję, że uda jej się przeczekać najgorsze. Kosma jest fotografem przyrody, stroni od ludzi, żyje w lesie w niewielkiej chatce, powszechnie uważany jest za dziwaka. Teresa jest siostrą Juli, od dawna jej codzienność wypełnia praca i opieka nad matką. Kobieta coraz częściej czuje, że utknęła w martwym punkcie, że życie ucieka jej przez palce. Losy bohaterów splatają się ze sobą, każdy z nich stanie przed trudnymi wyborami.

Kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością Autorki. Życie w całej swej zaskakującej, surowej, pięknej okazałości. Wielowątkowa akcja powieści toczy się niespiesznie i niesie spore, sprzeczne emocje. Chwile pełne wzruszenia przeplatają się z tymi trudnymi, cały czas towarzyszy nam wyważony dobry humor. Ciekawie, bardzo realnie ukazani bohaterowie, to ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Razem z nimi przemierzałam ich trudne życiowe ścieżki, z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, ze znajdą to, czego szukają.

Historia Juli, Teresy i Kosmy całkowicie mnie porwała. Autorka porusza szereg trudnych i złożonych tematów. Robi to z dużą empatią, bez zbędnego oceniania czy słodzenia. Blaski i cienie codzienności, poczucie straty, choroba, molestowanie, traumy z przeszłości. Praca, kariera, która daje satysfakcję, a obok samotność, poczucie żalu, niemoc, umiejętnie stwarzane pozory. Opieka nad chorą matką, wyrzeczenia, rezygnacja z własnych marzeń, poczucie winy. Trudna przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć. Przypadek, który często ma duży wpływ na nasze życie. Pieniądze szczęścia nie dają, a utraconego czasu nigdy nie odzyskamy.

Rewelacyjnie opowiedziana historia, czyta się szybko i przyjemnie. Klimatyczna, niebanalna, mądra zmuszająca do refleksji opowieść. Ukazuje, że nadzieja jest zawsze. Serdecznie polecam, czytajcie, warto!