Szóstka recenzja

Ugne Galant po raz drugi staje do walki z systemem i własnymi słabościami...
Druga połowa lat 60. XX wieku i Szczecin, ponuro opleciony szponami komunistycznych władz i ich oszalałej propagandy, stanowią niezwykle wymowne tło dla powieści. Kiedy dochodzi do tragedii, w której w wyniku wykolejenia tramwaju giną ludzie, a cała ich masa zostaje ranna, można by pomyśleć, że zdarzył się wypadek. Niestety, media, choć szybko zatrzymane przez władze, zdążają wypuścić w świat nić niepewności. Wiele czynników wskazuje bowiem na to, że nie był to przypadek, lecz czyjeś świadome działanie. Zwłaszcza, że pechowym tramwajem przemieszczali się przede wszystkim pracownicy Stoczni Szczecińskiej.

Ugne wraz z Basią stają przed zadaniem rozwikłania zagadki. Pierwszym krokiem w śledztwie ma być naturalną koleją rzecz przesłuchanie świadków, którzy udzielali pomocy poszkodowanym bezpośrednio po zdarzeniu. Niestety, osoby te są w brutalny sposób mordowane. Komuś tu ewidentnie zależy, by prawda nigdy nie ujrzała światła dziennego. Jakie tajemnice się za tym kryją? Barykadę stanowi polityka, czy może religia? Galant i reszta ekipy śledczej nie ma wątpliwości, że ktoś śledzi każdy ich krok i nie cofnie się nawet przed najgorszą brutalnością, by utrudnić im pracę.

Po raz kolejny Przemysław Kowalewski zabiera czytelnika w fantastyczną, pełną emocji podróż historyczną, w której poruszające fakty z przeszłości zostały z prawdziwie mistrzowskim kunsztem wplecione w wydarzenia, powstałe w wyobraźni autora. Dostajemy kawałek historii Szczecina, okraszony paskudną rzeczywistością czasów, w których prawda nie miała najmniejszego znaczenia, a liczyło się tylko, by wszystko idealnie komponowało się z założeniami politycznego systemu. Całość łagodzą elementy bardziej obyczajowe. Zmagania głównego bohatera z nałogiem oraz ukazanie ludzkiej twarzy twardych mundurowych przez wplecenie wątku romantycznego, ze smakiem uzupełniają kryminalną całość. Podsumowując, pan Przemysław po raz kolejnyzaprosił nas na na wyborną, literacką ucztę.