Klara i słońce recenzja

Bliżej nieokreślona przyszłość. Klara, sztuczna przyjaciółka, którą można nabyć dla swojego dziecka w specjalnym sklepie, jest wyjątkowa. Dostrzega szczegóły otaczającej ją rzeczywistości, chłonie każdy detal świata zewnętrznego, szybko się uczy. Dzięki temu może zaspokoić potrzeby swojej podopiecznej Josie, wspierać ją, rozpoznawać uczucia. Świat sztucznych przyjaciół dopracowany w każdym calu, jak to u Ishiguro. Nie ma niedomówień i niedociągnięć. Sztuczny przyjaciel zachowuje standardy, uczy się być dobrym SP, posiada moralność na najwyższym poziomie, aby można było czerpać wzory z istoty, która bez przerwy przebywa w otoczeniu naszego dziecka. SP nastawione są na pokój , dobro, wyrozumiałość, dostrzeganie zła i różnych zagrożeń oraz walkę z nimi.

Słońce daje wartości odżywcze, czyli krótko mówiąc, ładuje baterie słoneczne sztucznych przyjaciół. Życiodajne słońce nie tylko jest tu symbolem, ale wyraźnie jest potrzebne do funkcjonowania. Kojarzy się ono z ciepłem i dobrem, a także dzięki Klarze, również ze zdrowiem. Rodzicom tego nietypowego świata zależy na SP pełnych empatii, inteligentnych, mogących pomóc w nauce.

Klara dla Josie to nie tylko SP, ale opiekunka, psycholog, wychowawca, pielęgniarka. Jej podopieczna choruje na serce, niknie w oczach. Panaceum na wszystkie dolegliwości jest, wg Klary, życiodajne słońce, więc stara się dotrzeć za wszelką cenę do słońca jak do Boga i przedstawić mu swój problem.

Ishiguro doskonale wychwytuje zagrożenia cywilizacyjne. Pokazuje do czego może doprowadzić ingerencja ludzi w organizm i psychikę człowieka.

Pod tajemniczym słowem „skorygowany”(edycja genów) czujemy trend współczesnej medycyny, która interweniuje na życzenie i za duże pieniądze. Kiedy zachodzi konieczność interwencji ratowania życia, ma przygotowane komórki macierzyste i propozycje klonowania. Widzimy też nawiązanie do współczesnych zagrożeń, o których jest coraz głośniej: zanieczyszczenie powietrza (smog), przesłaniający życiodajne słońce i wywołujący różne choroby, tworzenie społeczeństw zwalczających się nawzajem tylko z powodu innego podejścia do życia, poglądów, narzucanie swoich z wyjątkową agresją. A przecież „są różne drogi, żeby mieć udane życie”.

W powieści pojawia się wiele symboli tj. stodoła Mc Baina jako Świątynia Słońca, prośby do słońca jako modlitwa o uzdrowienie, składniki odżywcze słońca, to niewątpliwie vit. D3, która, jak się okazuje, potrafi naprawdę zdziałać cuda, jeśli chodzi o organizm człowieka.

Przekaz, jak to bywa u noblistów, jest ponadczasowy : „żyjcie tak, aby pokolenia waszych dzieci i wnuków miały zdrową i bezpieczną egzystencję”.