Sztuka dawania prezentów recenzja

„- Sztuka dawania prezentów zanikła. – Babcia zmieniła temat.- Nie łatwo sprawić komuś przyjemność podarkiem.

- Masz trochę racji, teraz rzeczy są łatwo dostępne. Niczego nie brakuje. Trzeba poznać osobę, którą chcemy uszczęśliwić, a to wymaga wysiłku”.

Rodzina Lucyny nigdy by nie przypuszczała, że te święta spędzą inaczej. Nie spotkają jak co roku u matki, tylko znajdą się w ogromnym domu z bali , o którym nie mieli pojęcia. Odcięci od technologii i świata, a skazani na swoje towarzystwo… Czy takie święta będą udane?

Oto książka, która temat świąt ma nie tylko na okładce, ale też w środku. Książka podczas, której czytania poczujecie ciepło mimo panującego zimna, poczujecie zapach żywej choinki i pierników, uwierzycie w przebaczenie, a skrywane tajemnice nie będą aż takie straszne.

Autorka pokazuje, że nie zawsze znamy bliskie osoby, a skrywane przez nich tajemnice, którym trzeba stawić czoła mogą zaboleć. Burzą wizerunek ukochanej osoby. Zaczynają się pytania : dlaczego? Czy byłam taka dobra dla córek i męża?

Boże Narodzenie to okres nadziei, której warto się trzymać. Święta to czas podczas, którego zdarzają się cuda i osoby, które na co dzień się sprzeczają mogą się pogodzić. Dla Lucyny, Amelii, Dawida, małej Marysi, Tadzia, Jasia, Kasi, Kingi i Andrzeja, Natalii i Romana, Ilony i Grzegorza ten czas okaże się niezwykle potrzebny. Padnie wiele niemiłych słów, poleją się łzy… Ale będą też chwile, kiedy okaże się, że nadchodzący rok będzie niezapomniany… Że czeka ich tyle wydarzeń, które sprawią radość.

Książka wzbudza refleksje. Zmusza do przemyśleń czy znamy tak naprawdę osoby nam bliskie? Czy wiemy co tak naprawdę się liczy. Czy jesteśmy dobrzy w naszych rolach, które przypisało nam życie, a może tylko nam się tak wydaje? W dzisiejszych czasach mamy wszystko, ciężko kogoś zaskoczyć prezentem. Idziemy na łatwiznę w ich dawaniu… A może by tak to zmienić i dać coś od serca?

Pojawia się też wątek zwierząt. Mamy suczkę Iskierkę, psa Barona. Baron został okrutnie potraktowany przez ludzi – podcięto mu struny, nie wydaje żadnych dźwięków. Iskierkę zostawiono przywiązaną do drzewa, bo była nietrafionym prezentem… Na ich szczęście znajdą się osoby dla, których zwierzaki staną się przyjaciółmi.

Przyczepię się do jednej rzeczy, a mianowicie ukazania świąt. Opłatek musi być poświęcony, ale święta w głuszy, o pasterce i kościele mowy nie ma… Z drugiej strony święta ukazane jako przede wszystkim spotkanie rodzinne. No to się zdecydujmy czy idziemy w religijne święta czy raczej świeckie. Jedno albo drugie, bo taka niekonsekwentność raziła mnie w oczy.