Gra pozorów recenzja

Ten pierwszy przeczytany przeze mnie thriller pani Opiat-Bojarskiej dzieje się współcześnie w Poznaniu. Główną bohaterką jest psycholog kliniczna Aleksandra Wilk. Jej mąż, Gabriel, zaginął ponad rok temu w dość tajemniczych okolicznościach, upubliczniono nawet film z jego egzekucji, ale nigdy nie odnaleziono ciała. W efekcie Aleksandra została sama z dwójką nieletnich dzieci. W dodatku dzieją się wokół niej bardzo dziwne rzeczy: znika na tydzień bez dania komukolwiek znaku życia i zupełnie tego zniknięcia nie pamięta, po prostu budzi się pewnego dnia w samochodzie z czarną dziurą w głowie; dostaje dziwne SMS-y; odkrywa nowe fakty z życia męża; nęka ją policja; szwagierka chce jej odebrać dzieci. Świetnie autorka oddała ciągły stres pani Aleksandry, która w pewnym momencie, nie mogąc znieść napięcia, zaczyna zażywać silne psychotropy. Ale to dzielna i twarda kobieta, daje radę głównie dzięki obowiązkom rodzinnym i pracowniczym trzymającym ją w pionie.

Akcja thrillera jest dość zagmatwana, w tle mamy wielkie pieniądze i odrażające przestępstwa. Czasami fabuła balansuje na granicy nieprawdopodobieństwa, ale kunszt narracyjny autorki rekompensuje niewielkie słabości. Więcej nie chcę dodać, aby nie psuć przyjemności czytania.

Pani Opiat-Bojarska ma wielką zdolność budowania intrygującej fabuły i utrzymywania wysokiego napięcia, prawdę mówiąc nie czytałem polskiego autora kryminałów lepszego od niej w tej dziedzinie. Często tak było, że dochodziłem do końca rozdziału, mówiąc sobie, że teraz już na pewno zrobię przerwę, ale zakończenie rozdziału było tak bulwersujące, że nie mogłem się powstrzymać przed kontynuacją lektury. Więc truizmem jest twierdzenie, że ten thriller czyta się wartko, jego po prostu się połyka! Dawno nie czytałem tak dobrze skomponowanej książki.

Po tej lekturze pomyślałem sobie, że na firmamencie polskiego kryminału pojawiło się nowe, intrygujące nazwisko. Sięgnąłem potem po inne książki pani Opiat-Bojarskiej, były niezłe, ale nie trzymały poziomu tej opowieści, trochę szkoda...