To nie jest, do diabła, love story recenzja

Dobry wieczór!
Od pewnego czasu instagrama opanowała powieść Julii Biel " To nie jest do diabła love story". Byłam bardzo ciekawa o co tyle szumu. Więc zamówiłam ( od razu oba tomy) i przeczytałam. I czystym sumieniem stwierdzam, że to jest do diabła takie mocne love story!
Ale od początku: O czym jest ta książka? Ella Beck to niespełna 17- letnia dziewczyna, która jest rozważna, odpowiedzialna, ostra jak brzytwa i samotna. Mieszka sama w Poznaniu. A dlaczego? Bo jej rodzice, których szczerze nienawidzę, uważają ją na tyle dojrzałą a poza tym liczą się dla nich pieniądze. Mamy też Jonasza Mellera, starszego o rok, w dodatku przystojnego zawodnika szkolnej drużny siatkarskiej. Jest arogancki ale i szalenie pociągający. Ma dużą rodzinę i nie może narzekać na samotność.
Po pewnym mejlu do rodziców, którego wysyła Ella w złości, ta dwójka zawiera pewnie deal... który przerośnie wszystkich... Ale wiecie co? Nic więcej Wam już nie powiem. Przeczytajcie sami! Chyba, że już przeczytaliście?
A teraz czas na moje refleksje.
A więc. To jest jedna z lepszych książek jakie czytałam. A zarazem to także potwierdzenie, że polskie autorki potrafią pisać i to nie byle jak. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że to taka typowa młodzieżówka. I tu nic bardziej mylnego. Julia Biel wychodzi poza schematy. Jej książka jest po prostu fenomenalna i dorównuje takim autorkom jak Mona Kasten, Jenny Han czy Colleen Hoover. Pokochałam styl autorki. Dialogi są takie naturalne, nie sztuczne jak często bywa. Bohaterowie używają takich słów jak każdy nastolatek, nie zawsze cenzuralny. Ale umówmy się, czy w dzisiejszych czasach młodzież mówi bez przekleństw. Bardzo też dobrym pomysłem są wtrącenia angielskie, których młodzież też używa. A z racji, że język jest taki lekki przez książkę się wręcz płynie. I wiecie co takiego humoru jaki panuje w tej książce dawno nie spotkałam. Śmiałam się z ich tekstów i podtekstów aż do łez. Teraz trochę o bohaterach, których kocham. Nie zachowują się oni jakby mieli nie wiadomo ile lat, tylko na swój wiek i bardzo dobrze.
Nie raz miałam motylki w brzuchu. Muszę też przyznać, że było oni nie przewidywalni i trudno było przeczuć co akurat trafi im do głowy. Książka jest pełna zwrotów akcji, sarkazmu i intensywnych uczuć. Na własne szczęście zamówiłam od razu drugi tom ( już go nawet skończyłam), bo to jak kończy się ten pierwszy to po prostu jest karalne... Ale nic nie powiem. Podsumowując to jeden z lepszych jak nie najlepszych szkolnych romansów jakie czytałam. Polecam! ❤️