Sukienka w żyrafy recenzja

Witold wiele lat spędził za granicą. Jego relacje z rodziną były mocno ograniczone. Pewnego dnia postanawia wrócić do Polski. Po śmierci ojca, ich rodzinny dom na wsi stoi pusty. Witold postanawia się w nim zatrzymać. W swoim dawnym pokoju znajduje starą skrzynię. Znajdują się w niej pamiątki i wiersz, który napisała dla niego kobieta, z którą kiedyś się spotykał. Mężczyzna zaczyna wspominać przeszłość, swój związek z Heleną. Przypomina sobie jak mocne było jej uczucie do niego. Z pomocą swojej sąsiadki Izabeli postanawia odnaleźć Helenę.

Czy mu się to uda? Co wydarzy się dalej?

Witold ma dużo czasu na rozmyślania. Zastanawia się jakim jest człowiekiem, partnerem, bratem, ojcem. Wiersz, który znajduje powoduje, że wracają do niego wspomnienia. Uświadamia sobie jak bardzo skrzywdził kobietę, która tak bardzo go kochała. W jego głowie pojawiają się wyrzuty sumienia. Chce wszystko naprawić, ale czy po tylu latach to mu się uda?

Autorka w swojej książce zwraca nam uwagę na to, że powinniśmy cieszyć się tym co mamy. A niestety wielu ludzi, tak jak Wiktor wiecznie czegoś szuka.

Czytając powieść "Sukienka w żyrafy" możemy zastanowić się nad tym, kto tak naprawdę kieruje naszymi uczuciami. Jednych ludzi lubimy, innych nie cierpimy, a bez innych nie wyobrażamy sobie życia.

To książka o wielkiej sile uczuć. Czy można kochać kogoś za bardzo? Czy każdy zasługuje na naszą miłość? Czy każde prawdziwe uczucie przetrwa próbę czasu? Te pytania nasunęły mi się w trakcie lektury.

Bohater powieści Witold jest odludkiem i dużym egoistą. Jako młody człowiek nie rozumiał kobiecej psychiki. Ranił osobę, z którą był w związku, sprawiał jej ból, wykorzystywał ją. Jako dojrzały mężczyzna zastanawia się jakie błędy popełnił, gdy był z kobietą, która tak bardzo go kochała.

"Sukienka w żyrafy" to wciągająca powieść o trudnych uczuciach. Czytając warto się zastanowić czy jest sens rozpamiętywać przeszłość. Może teraz jest przy nas ktoś komu na nas zależy. Warto żyć teraźniejszością i korzystać z uroków życia.