Noc, kiedy umarła recenzja

Historię otwiera scena samobójstwa Evie i to ona stanowi trzon fabuły. Szybko jednak czytelnik dostrzega, że śmierć kobiety to jedynie wierzchołek góry lodowej. Prawda natomiast skryta jest pod grubą warstwą niedopowiedzeń, kłamstw, rodzinnych zawirowań oraz błędów młodości. Aby do niej dotrzeć, trzeba skruszyć tę skorupę i uważnie zbadać każdy odłamek.

Odbiorca stopniowo zapoznaje się z przeszłością Evie, środowiskiem, w którym żyła, jej rodziną, problemami, z którymi się borykała. Dowiaduje się coraz więcej o Becky, o relacjach tych dwóch kobiet, o poświęceniach, na które odważyła się Rebecca, stawiając na pierwszym miejscu dobro i szczęście Evie. Czytelnik zatapia się w licznych retrospekcjach, lawiruje pomiędzy wspomnieniami, szukając jakiegoś punktu zaczepienia, wskazówki, która naprowadzi go na właściwy trop. Musi jednak być cierpliwy, bo zagadka zostanie całkowicie rozwiązana dopiero w finale. Chociaż fabuła nie jest w stu procentach nieprzewidywalna, na samym końcu autorka serwuje odbiorcy prawdziwy element zaskoczenia!

Powieść niesamowicie wciąga, na co z pewnością duży wpływ ma lekki, ekspresyjny styl autorki. Uwagę czytelnika zwraca również podział narracyjny oraz czasowy. Wydarzenia przedstawione są z perspektywy różnych bohaterów i dzieją się: teraz, przed ślubem i po ślubie. Akcja toczy się bardzo płynnie, brak tutaj niepotrzebnych pauz czy dłużyzn. Odbiorca pomimo przeskoków czasowych płynie przez kolejne strony, pozostając w ciągłym napięciu i niepewności. Wisienką na torcie jest wspomiany wcześniej element zaskoczenia, który pojawia się w finałowych scenach.

Podsumowując, Noc, kiedy umarła to porywający thriller psychologiczny, który od początku do końca trzyma w napięciu. To opowieść o przyjaźni i poświęceniu, a także o trudnych decyzjach i ich konsekwencjach. Autorka uświadamia czytelnikowi, że siła małych rzeczy może być naprawdę wielka. A diabeł najczęściej tkwi w szczegółach. Gorąco polecam książkę fanom lekkich thrillerów z dobrze skrojoną fabułą.