Będę tobą recenzja

Tytuł: „Będę Tobą”

Autor: Janelle Brown

Wydawnictwo: Agora

Data wydania: 28.09.2022

Gatunek: kryminał, sensacja, thriller

Liczba stron: 440

Tytuł oryginału: „I'll You”

Bliźnięta jednojajowe, szczególnie jednej płci od wieków fascynowały. Identyczne dwie dziewczynki. W dodatku ubiór, fryzura, mogą zmylić nawet członka rodziny. Identyczne, ale czy na pewno? Fizycznie tak, jednakże każda z nich ma swoją odrębną osobowość i charakter. Są zupełnie różne. Jak mówiła Sam: „od zawsze czułam się jak część większej całości, a nigdy jako pełnoprawna postać. Ludzie często gapią się na bliźnięta, ale ich tak naprawdę nie widzą. (…) Identyczne dzieci wzbudzają fascynację, ale niezwykle rzadko uchodzą za prawdziwych ludzi”. Doskonale zobrazowała to autorka Janelle Brown w swojej powieści „Będę Tobą”.

Opowieść mocno psychologiczna o magicznej więzi między siostrami. O intuicji, której głosu nie da się uciszyć w żaden sposób a podpowiada, że dzieje się coś złego twojej siostrze. Bardzo szczegółowo pokazane uzależnienie od narkotyków, alkoholu i leków i jego psychologiczne aspekty oraz ruchu AA w Stanach Zjednoczonych i drodze ku trzeźwości jednej z bliźniaczek, Sam. O współuzależnienie Elli, drugiej bliźniaczki, która tak bardzo chce wyrwać siostrę ze szponów nałogu a niestety tylko ją pogrąża. Opowieść o tym, że pustych wewnętrznych zbiorniczków braków z dzieciństwa, tutaj braku miłości ze strony rodziców, nieporadności matki i wycofanego ojca, nie da się niczym zastąpić. Ani alkoholem, ani przygodnym seksem ani miłością drugiej osoby: partnera czy męża, czy dziecka. Trzeba te pustki i braki samemu w sobie odnaleźć i zapełnić, przeważnie z pomocą psychoterapeuty. Ale i tutaj czyhają na nas niebezpieczeństwa w postaci niekompetentnych psychoterapeutów. Powieść traktuje również o sektach, i pseudo-psychoterapeutach, którzy wykorzystują swoją wiedzę i narzędzia nie do leczenia ludzi, a do ich manipulacji i okradania pacjentów z ich własnych pieniędzy. Powieść o trudzie wychowania dzieci, które pracują w show-biznesie, jak również o trudzie wychowania bliźniaczek jednojajowych, bo choć identyczne, są zupełnie różne osobowościowo. Jednocześnie Autorka daje nam nadzieję, że będąc już dorosłymi, mamy wpływ na własne życie i czasem warto przebaczyć rodzicom, by poprawić swój dobrostan psychiczny.

Janelle Brown porusza bardzo trudne tematy w umiejętny sposób z dużą dozą empatii. Zapewniając nam przy tym rollercoster emocji: od sympatii i miłości do bohaterek, po współczucie dla każdej z nich, czy wręcz nienawiść do ich rodziców i ludzi z sekty. Rzetelna wiedza psychologiczna, którą nam Autorka przekazuje zasługuje na nasze uznanie. Po lekturze tej książki czuję się utulona, zaopiekowana, zrozumiana. Janelle Brown ze swoim poetyckim językiem powieści trafia do mojej listy ulubionych pisarek.

Jest to zdecydowanie powieść obyczajowo-psychologiczna, powiedziałabym z elementami thrillera. Jest utrzymywane napięcie w sytuacji zaginięcia Elli, jak również i poszukiwaniach jej przez jej siostrę Sam.

Polecam każdemu do przeczytania. Rodzicom, by uświadomili sobie, że dzieci same się nie wychowają. Trzeba poświęcić im swój czas, uwagę i miłość, bez których ich prawidłowy rozwój psychiczny nie będzie możliwy. Wszystkim, by spojrzeli na alkohol, leki i narkotyki z innej perspektywy, tej uzależnionej bohaterki. Wszystkim, by spojrzeli na swoich rodziców z boku, z perspektywy dorosłego człowieka. Wychowali nas tak jak umieli, jaką mieli w tamtym okresie wiedzę oraz braki w wiedzy. Ale to my będąc dorosłymi, możemy pracować nad sobą i nasze schematy z dzieciństwa zmienić.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Agora.