Ucieczka z raju recenzja

„Czasami, gdy myślę o ludobójstwie, czuję fizyczny ból w bliznach, choć rany już dawno się zagoiły. Wiem, że nadal jest we mnie uraz po tym strasznym czasie. Ale wiem też, że miałam szczęście, bo przeżyłam.(…).”*

W Rwandzie od 6 kwietnia do lipca 1994 r zginęło od 800 000 do 1 071 000 ludzi za sprawą masakry dokonanej przez Hutu (Interahamwe i Impuzamugambi). Grupy etniczne, które miały ten sam język, religię oraz tworzyły wspólny naród. Jednak Hutu stwierdzili, że są lepsi i doprowadzili do tej strasznej masakry. Więcej informacji można znaleźć w tym miejscu.

Leah nigdy nie podejrzewała, że spotka ją coś tak strasznego jak śmierć jej bliskich. Ucieczka z kraju, który był domem i zbyt szybkie i drastyczne dorastanie w trybie natychmiastowym. Jako dziecko mieszkała z rodziną w Kongo, w wieku szesnastu lat przeprowadzili się do Kigali, gdzie studiowała, a później i pracowała jako modelka. Zakochała się ze wzajemnością w Christianie, po jakimś czasie rodzi im się synek Jean – Luc. Wszystko układa im się idealnie. Jednak ta bajka nie trwa długo. 6 kwietnia jej świat legł w gruzach. Po zestrzeleniu samolotu w którym był prezydent Habyeneman rozpoczęło się piekło. Interahamwe oskarżyło Tutsi o to i nazwali ich karaluchami. Zaczęło się mordowanie bez względu czy to była kobieta, czy dziecko. Jeśli jakiś Hutu miał za zonę Tutsi musieli je zabić inaczej sami byli mordowani. Na ulicach lała się krew tysięcy ludzi, wszędzie byłych ciała… porozrywane przez maczety.
„Wszędzie leżały porąbane ciała, niektóre bez głów i kończyn. Wokół nich , na żyznej ziemi, kałuże zakrzepłej krwi. Na twarzach ofiar zastygł wyraz przerażenia, ostatnia reakcja na spadające ciosy maczet.”**
Leah się udało uciec, ale tylko dzięki woli przetrwania, i dobrym ludziom takich jak na przykład Mustapha czy Kamal, których miała szczęście spotkać po drodze. Po drodze, którą musiała przejść by ratować siebie i synka. Dziewczyna opowiada o tym co musiała przejść by wyjść z tego piekła. Zdarzenia te zostawiły trwałe rany na ciele i duszy niejednej osoby…

Przyznam, że nie wiem co napisać. Skończyłam ją czytać wczoraj, ale musiałam dać sobie czas by ochłonąć trochę. Jednak to nie pomaga. Książka mną wstrząsnęła i pozostawiła we mnie trwały świat. Nie mogę uwierzyć, że osoby myślące i czujące mogą tak postępować… Jak można patrzeć, gdy zabijają mamę, tatę, rodzeństwo? Jak można zabić żonę czy dziecko bo nie są z tej samej grupy etnicznej? No jak? Jestem pełna podziwu za determinację, którą miała Leah. Wiedziała, że musi uratować synka i robiła wszystko co możliwe by tego dokonać. Jak ją ocenić? Właśnie czy mam prawo oceniać czyjeś życie? Czyjąś tragedię? Nie. I nie oceniam książki tylko to co ze mną uczyniła.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Hachette!

* str. 311
** str. 11

Autor: Leah Chishungi
Tytuł: Ucieczka z raju
Wydawnictwo: Hachette
Rok wydania: czerwiec 2011
Liczba stron: 312