Uśpiona recenzja

Weronika, aby prowadzić normalne życie, musi sporo czasu poświęcać na sen. Kobieta cierpi na narkolepsję. Oprócz ciągłego zmęczenia miewa też halucynacje, koszmary, ma problemy z pamięcią i odczuwa często lęk, że ktoś obserwuje ją podczas snu. Jednak to ostatnie nie jest wytworem jej wyobraźni. Ktoś ma obsesję na jej punkcie i wykorzystuje chorobę Weroniki, by ją nachodzić. Dziwnie zaczyna się robić, kiedy Weronika znajduje w swoim domu martwą kobietę. Śledztwo ma wyjaśnić zagadkową śmierć, ale rozpoczyna również serię dziwnych wydarzeń.

Weronika stara się żyć w miarę normalnie, mimo choroby, która wiele komplikuje. Jest silna, mimo że nie może znaleźć wsparcia w bliskich osobach i z chorobą musi mierzyć się sama. Autorka stworzyła wyrazistą i intrygującą postać, a także zadbała, by odwzorować zachowania osoby chorej na narkolepsję.

Narracja Weroniki przeplata się z narracją jej obserwatora. Momenty, w których wypowiada się prześladowca, są naprawdę dziwne. Mężczyzna lub kobieta, bo tego autorka nie zdradza, a po tekście nie można jasno stwierdzić płci bohatera, zwraca się personalnie do Weroniki, przez co jego opowieść staje się bardziej intymna, a czytelnik staje się intruzem, obserwując te wydarzenia.

Jest to moje drugie spotkanie z autorką i równie udane co pierwsze.
Historia trzyma w napięciu od samego początku. Tak naprawdę każdy może być podejrzanym. Autorka tak miesza wydarzeniami i zachowaniami bohaterów, że każdy ma w sobie coś z mordercy czy psychopaty. Każdy zachowuje się dziwnie, jakby miał coś do ukrycia, a to sprawia, że prawdziwy podejrzany stoi w cieniu i obserwuje. Historia jest ciekawa, realistyczna, mroczna a główna bohaterka niestandardowa. Weronika idealnie pasuje do tej historii, a jej ciągła nieświadomość i przebywanie blisko niebezpieczeństwa są centralnym punktem opowieści. Niektóre sceny pobudzą wiele emocji.
Zakończenie mocno mnie zaskoczyło i kompletnie obaliło moje teorie co do tego, kto mógł stać za wszystkimi wydarzeniami. W książce nie zabraknie zwrotów akcji, a sama historia, mimo że wydaje się prosta i spokojna to jest zupełnie na odwrót, a strony maleją w szybkim tempie.