Zagubiony recenzja

Ponieważ w dalszym ciągu nie czytam informacji o książkach to wnętrze tego dzieła mnie bardzo miło zaskoczyło. I już teraz na wstępie powiem Wam, iż jest to zaskoczenie na ogromny plus. Wiedziałam, iż będzie to książka młodzieżowa. Ale nie wiedziałam co mnie czeka.

Długo na odpowiedź czekać nie musiałam. Już na pierwszej stronie dowiadujemy się, że chłopiec a w sumie już nastolatek, prawie dorosły ponieważ miał już siedemnaście lat gdy... wyjechał z rodzicami na spływ łodziami na, którym doszło do wypadku. Łódź zaczęła się kołysać i młodzieniec wypadł z łódki i się utopił. Zrozpaczona rodzina starała się uratować go za wszelką cenę, jego brat i ojciec starali się go reanimować a natomiast on stał z boku nie wiedząc co się z nim dzieje. Widział swoje ciało, tam na ziemi, nieruchome. Widział też ostre ale ciepłe, miłe i ciągnące go do siebie światło. Niestety Ryder tak się bał o swoją rodzinę i przegapili swój moment przez zbyt długie przeciąganie tej chwili. Gdy światło zniknęło on sam został uwięziony miedzy światami żywych a umarłych. W tym utwierdził go fakt, iż wiosło, które rzucił jego brat w miejsce go stał... przeleciało przez niego. Po czasie błonkania się bez celu, poznał koleżankę Jedy, która wyjaśniła mu co się stało i jak się sprawy mają. Od teraz był zagubionym. Aby wypełnić sobie ten czas, Ryder szukał sobie zajęcia na różne sposoby, chodził tu i tam, a jego najlepszą rozrywką był moment zauważenia go przez osobę zmarłą, przechodzącą do nowego miejsca. Dlatego ten często bywał w szpitalu. Pewnego dnia przywieziono schorowaną babcię. A jej towarzyszyła wnuczka. Chłopak ją zauważył i od tej pory chciał się dowiedzieć o niej czegoś wiecej, aż w pewnym momencie sprawy się nieco skomplikowały. A niezdarna Maggie potrzebowała natychmiastowego ratunku. Jak potoczą się ich dalsze przewrotne losy?


Lekka i przyjemna młodzieżowa książka, której potrzebowałam. Jest inna niż to co dotychczas czytałam z zupełnie inną historią. Jeżeli lubisz zaskoczenie to ta książka jest dla Ciebie.