Wieża strachu recenzja

Są tu osoby, które czytały ,, Wieża strachu" Przemysława Borkowskiego?
Czy wam też, ta książka zrobiła z mózgu kleistą papkę?
Ja do tej pory nie potrafię połączyć niektórych elementów fabuły, co doprowadza mnie do flustracji.
Domyślam się, iż autor specjalnie poprowadził tak treść, by skomplikować czytelnikowi dojście do prawdy.
Nawet posunę się o stwierdzenie, że chciał z niego zrobić ,, wariata".
Jeśli o mnie chodzi, efekt został osiągnięty, gdyż po tej książce czuję się lekko obłąkana.

Warszawa. Luksusowy apartament na trzydziestym piętrze.
To w nim śledczy, z prokurator Gabrielą Seredyńską na czele znajdują zwłoki dwóch osób, kobiety i mężczyzny.
Początkowe przypuszczenia o zbrodni małżeńskiej rozwiewają się, gdy w mieszkaniu dochodzi do ujawnienia kolejnych zwłok mężczyzn, którego ktoś upchał w szafce pod zlewem.
Dochodzenie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy okazuje się, iż każda z ofiar zginęła w dość zagadkowy sposób. Do tego śledczy nie mają motywu zbrodni, a mężczyzna znaleziony w szafce pod zlewem, cudem przeżywa.
Seredyńska nie ma wątpliwości, iż to właśnie on jest kluczem do całej zagadki. Tylko nie wie, czy powinna traktować go jako ofiarę, a może sprawcę?
Z resztą on sam nie wie kim jest, i co wydarzyło się w tamtym apartamencie na trzydziestym piętrze.

Bardzo zawiła psychologiczne powieść, którą należy czytać w skupieniu, by połączyć w całość losy bohaterów i poznać prawdę, kto jest mordercą.

Głównym bohater, to malarz, który wżenił się w bogatą rodzinę o prawniczych korzeniach, zaś jego talent wypalił się szybciej niż woskowa świeca.
Mężczyzna na co dzień nie opuszcza swego apartamentu, a wszystko, co wokół niego się dzieje podaje w wątpliwość, czy aby na pewno świat, w którym żyje jest prawdziwy.
Autor w bardzo ciekawy sposób skonstruował tą postać. Jej zaburzenia, paranoje i lęki. Pokazał ciemną stronę ludzkiej psychiki, by uzmysłowić odbiorcy, że każdy człowiek jest o krok od szaleństwa.

Szczerą sympatią obdarzyłam prokurator Seredyńską. Uwielbiam twarde, charyzmatyczne i ambitne kobiety, które bez problemu odnajdują się w męskim świecie i potrafią ugruntować w nim najwyższą pozycję.
Pokochałam jej prostolinijne i aroganckie teksty, które budziły uśmiech na mej twarzy.

Ten intrygujący thriller czyta się z rozkoszą i wyczekiwaniem na to, co przyniesie kolejny rozdział.
Jednak dla mnie w pewnym momencie stał się na tyle zagmatwany, iż nie wiedziałam, o co w nim chodzi.
Nie lubię tego uczucia, gdy po przeczytaniu książki dochodzę do wniosku, że nie jestem w stanie jej zrozumieć. Rozgryźć.
Istnieje duże prawdopodobieństwo, iż jestem ograniczoną intelektualnie osobą, która nie wszystko jest w stanie przyswoić.

Dlatego, jeśli masz pojętny mózg i zdolności, by rozbroić i rozłożyć na czynniki pierwsze najbardziej zawiłą osobowość, ta książka będzie dla ciebie, jak bułka z masłem.