Recenzja książki Wszystko, czego o sobie nie wiemy

"Światło likwiduje szkodliwe działanie tajemnic." (str.198)

Powieść podzielona jest na trzy części. Okres przedwojenny, wojenny i powojenny.

Bohaterami są dwie rodziny, które się nie znają, a łączy je wspólny mąż i ojciec. Był on człowiekiem apodyktycznym, stawiającym zawsze na swoim, wymuszającym posłuszeństwo na członkach rodziny i ukrywającym przed nimi swoje tajemnice. Okłamywał obie rodziny i tak lawirował, że jedna nie wiedziała o drugiej. Dopiero jego śmierć spowodowała iż rodziny dowiedziały się o swoim istnieniu. Prawda bardzo bolała, a jeszcze bardziej fakt bycia okłamywanym przez całe życie.

Życie Sophie (drugiej żony) w jednej chwili rozpadło się na kawałki. Analizując je dochodzi do wniosku, że była łatwowierna. Bez tłumaczenia przyjmowała wszystkie wymówki męża, nie wnikając w szczegóły. Dopiero wtedy przejrzała na oczy i zobaczyła jakim naprawdę człowiekiem był jej mąż.

W drugiej rodzinie dwie siostry straciły w dzieciństwie matkę. Były bardzo zżyte ze sobą, wspierały się i pomagały sobie. Młodsza siostra jakoś sobie radziła po śmierci ojca, natomiast starsza całkowicie się zagubiła. Nie miała szczęścia do mężczyzn. Wiązała się z niewłaściwymi facetami i związki te szybko się rozpadały, a ona szukała pocieszenia w następnych. Dowiadują się także, że firma ojca stoi na granicy bankructwa, rodzinny dom jest zastawiony, a konto bankowe puste.

Wybuch wojny zmienił życie wszystkich. Musieli radzić sobie z niedogodnościami jakie się z nią wiązały. Żyć w ciągłym strachu o swoje życie i swoich bliskich. Patrzeć na okropieństwa jakie ze sobą niosła. Dom Sophi stał się schronieniem dla wielu ludzi, którzy stracili swój dobytek podczas bombardowania. Panowała w nim rodzinna atmosfera. Mieszkańcy pomagali sobie wzajemnie, by uczynić to trudne życie trochę znośniejszym. Widzimy jakie piętno wojna odcisnęła na ludziach. Już nigdy nie byli tacy jak przed jej wybuchem. Musieli stawiać sobie nowe cele i priorytety wynikające z zaistniałych okoliczności.

Bohaterowie pod wpływem przeżytych doświadczeń zmienili się. Stali się pewnymi siebie osobami, mającymi cel w życiu i doceniającymi swoją wartość. Teraźniejszość zastąpiła przeszłość. Bolesne sprawy poszły w niepamięć. Zwłaszcza kobiety stawały się silne i wytrzymałe, potrafiły walczyć o siebie. Nawet jeśli do tej pory nie potrafiły się odnaleźć wojna to zmieniła. Wiedziały co zrobić ze swoim życiem. W jakim pójść kierunku by się zrealizować. Udowodniły, że w tym co sobie postanowiły, potrafiły wytrwać. Doświadczyły wiele w życiu, lecz i dla nich rozbłysło światełko. Każda z nich odnalazła swoją miłość, choć koleje losu potoczyły się różnie. Wspierały się wzajemnie, troszczyły o innych. Do przeszłości stopniowo nabierały dystansu.