Wymazani recenzja

Wydawnictwo Litera Beletrystyki zamieściło na swoim profilu wyjątkowy post konkursowy. Do wygrania były trzy tysiące złotych na książki. Wystarczyło jedynie zlokalizować po współrzędnych gps miejsce ukrycia skrzyneczek z wygraną, jedyne co było pewne to, że znajdowały się w lesie, były rozrzucone po całej Polsce i było ich pięć.

Jedną z osób które wyruszyły na poszukiwania tej olśniewającej nagrody była Sylwia. Córka komisarza Arkadiusza Lubosza.

Niestety dziewczyna zaginęła bez śladu, tak jak dwóch pozostałych uczestników.

Arek od trzech lat próbował poradzić sobie z traumą. Leczył się z uzależnienia i próbował wyjść na prostą, do momentu gdy odebrał telefon od kolegi...

Marek przypadkiem znalazł się w miejscu w którym doszło do wypadku drogowego.

Auto stoczyło się po nasypie i wbiło w drzewo. Kierowca zbiegł, a na miejscu zostało trzech pasażerów.

Niestety dwóch mężczyzn nie przeżyło wypadku, a trzeci pasażer w stanie ciężkim trafił do szpitala. Tą trzecią osobą była zaginiona trzy lata wcześniej Sylwia.

Czy uda się rozwiązać zagadkę jej zaginięcia?

Jacek Piekiełko stworzył swojego bohatera posługując się sztampowym schematem. Samotny policjant, pogrążony w traumie, uzależniony od alkoholu i walczący przeciwko wszystkim, aby dowiedzieć się kto stoi za porwaniem córki. I to by było na tyle jeśli chodzi o sztampę. Dalej sięga po rozwiązania nieszablonowe, żeby na koniec zostawić nas z rozdziawionymi buziami i w poczuciu niezaspokojenia.

Jeśli więc nie należycie do osób cierpliwych radzę poczekać na kontynuację, gdyż zakończenie jest podobne do tych serialowych. Autor zostawia nas w najciekawszym momencie z milionem pytań w głowie.

Fabuła mknie niczym pociąg ekspresowy nie pozwalając złapać odrobiny wytchnienia.

Świetnie mi się czytało i już kolejny raz jestem oczarowana stylem Jacka.
Polecam Wam też „Biały słoń” tego autora. Dobra książka, której miałam okazję patronować.

Serdecznie polecam i już zaczynam wypatrywać dalszego ciągu „Wymazanych”.

#skarpawarszawska

#renibook