Wyrwa recenzja

Wojciech Chmielarz „Wyrwa"
Wojciech Chmielarz autor świetnego thrillera psychologicznego „Żmijowisko", który został zekranizowany, a teraz „Wyrwa" to kolejny świetny thriller wprost idealny do ekranizacji.
Maciej Tomski kreśli całą historię w książce. Zaczęło się od śmierci jego żony, Janiny która zginęła w wypadku samochodowym. Dla Maćka to był ogromny cios, walił mu się świat..ale nie mógł zawalić się całkiem, ponieważ małżeństwo ma dwie córki, one potrzebują taty. Janina zginęła pod Mrągowem, dla Tomskiego jest to zaskakująca wiadomość, bo żona powiedziała mu, że jedzie na delegację do Krakowa. Gdy na pogrzebie żony Maciej zauważa obcego choć dziwnie znajomego mężczyznę zaczyna dochodzić do wniosku, że jego Janina miała sekrety. Nie spodziewał się jednak, że pytania zaczną się mnożyć, a tragiczny wypadek żony będzie aż taką skomplikowaną zagadką. Maciej jedzie tam gdzie doszło do wypadku, chce za wszelką cenę poznać odpowiedź na nurtujące go pytania, lecz gdy tylko pojawia się na Mazurach mężczyzna zdaje sobie sprawę, że być może nie znał kobiety, z którą dzielił życie przez ostatnich dwanaście lat.
Autor w świetny sposób opowiedział o stracie, o emocjach temu towarzyszących oraz o rozpaczy, ale też buzującym gniewie. Maciej po stracie żony chce być silny dla swoich córek, ale chce też za wszelką cenę poznać przyczynę wypadku i wszystkie wydarzenia go poprzedzające po to by zrozumieć co się wydarzyło, co kierowało żoną do takich, a nie innych zachowań oraz dowiedzieć się dlaczego został oszukany. Emocje buzują nie tylko we wdowcu, ale również w bliskich Janiny. To też powoduje, że zachowują się często nie w racjonalny sposób i podejmują decyzję pod ich wpływem. Rozpacz po stracie przeradza się w gniew, bohater ten gniew wyładowuje w pracy, ale przede wszystkim mobilizując się do działania.
Czy można kogoś zabić nie zabijając? Autor pokazał, że można. Składa się na to wiele czynników, życie codzienne nie jest łatwe zwłaszcza gdy ma się dzieci..można się pogubić i zatracić w obowiązkach i nie do końca dobrze odczytywać sygnały dobiegające z życia teraźniejszego. Każde z małżonków ma swoje obowiązki, swoją pracę i w końcu każde ma jakiś swój sekret. Można zabić brakiem czasu, wsparcia, zrozumienia. Można żyć z kimś przez dwanaście lat i nie znać do końca tej osoby. Każdy ma swoją drugą osobowość, czasem ją pokazujemy czasem chowamy skrycie, może nasze imię zawiera jakiś inne? Janina czy Nina?
Autor wplótł w tę historie uczucia, silne uczucia która są promotorem napędzającym do tej opowieści, ale także, że od popełnionych błędów nieraz nie da się uciec.
Bardzo dobry thriller psychologiczny, każda decyzja którą podejmują bohaterowie jest kierowana emocją oraz uczuciem które go do tego napędza. Ciekawa fabuła, akcja jest nieoczywista. A koniec..no cóż pozostawia wiele emocji w czytelniku. Trzeba je na spokojnie przetrawić. Chce się czytać takie książki!