Recenzja książki Druga szansa

Książkę w pierwszym wydaniu miałam od kilku lat, ale jakoś nie udało mi się do tej pory jej przeczytać, i może dobrze, bo teraz równolegle czytałam, słuchałam audiobooka i oglądałam serial, dzięki czemu na świeżo mogłam porównać obie fabuły.
Choć książka nie jest bez wad, głównie związanych z bohaterami, ci bowiem zachowują się jak nastolatki, czy urwanymi wątkami i nie do końca dobrze wyjaśnioną kwestią ośrodka "Druga Szansa", to z wszystkich książek Autorki, jakie do tej pory przeczytałam (praktycznie wszystkie, bo brakuje trzech), tę uważam za najlepszą, zarówno dzięki klimatowi książki oraz uczuciu niepokoju, które towarzyszyło mi przez całą lekturę od pierwszych stron.

Julia ma 22 lata, ale nie czuje się dobrze ze swoim imieniem, nie czuje się też dobrze z twarzą, którą widzi w lustrze...
Nie pamięta kim jest, nie pamięta swojej rodziny, nie pamięta też jak dostała się do ośrodka terapeutycznego "Druga Szansa", w którym doktor Zofia Morulska za sprawą terapii chce jej pomóc przypomnieć sobie kim jest i wesprzeć w chwili, gdy Julia przypomni sobie okoliczności pożaru, w którym zginęła cała jej rodzina.
Jednak terapia nie przynosi spodziewanych rezultatów. Julia zaczyna słyszeć głos, który nieustannie woła "Karolina, Karolina otwórz oczy!", a także zaczyna miewać wizje, w których pojawiają się kruki i rudowłosa dziewczyna.
W samym ośrodku dzieją się również bardzo dziwne rzeczy, nie tylko z nią, ale i z innymi pacjentami.
Julia zaczyna podejrzewać, że jest okłamywana, dlatego przestaje ufać swojej terapeutce. Zostaje jej Adam, który staje się jej coraz bliższy.
Choć odkrycie prawdy wydaje się coraz bardziej niebezpieczne, to Julia postanawia odkryć, co to za ośrodek i po co tu jest...

Twórcom serialu, który można obejrzeć na Netflix udało się rozwinąć niektóre wątki, a także wprowadzić zupełnie nowe pomysły i rozwiązania, które sprawiają, że serial zrobił się jeszcze bardziej tajemniczy niż sama książka, choć to co kryje piwnica jest dla mnie jakieś takie najsłabsze w tym serialu.
Bardzo spodobał mi się motyw kruków i to jak inaczej się one mają w stosunku do książki. Również motyw tego, po co Julia i inni pacjenci trafili do ośrodka jest świetny, a końcówka zwiastuje kontynuację.

Kto czytał i oglądał? I jak Wasze wrażenia?