Zakręty losu recenzja

Kolejna książka tej autorki, która nie pozostawia czytelnika obojętnym. Twórczość pani Agnieszki można albo kochać albo nie lubić. Nic pośrednio. Ja należę do tej pierwszej grupy.
"Zakręty losu" to powieść o miłości. Zdecydowanie. Zresztą autorka sama na swojej stronie internetowej pisze, że w jej książkach musi pojawić się "gorące, spalające wręcz uczucie". I to mnie bardzo cieszy. Ale to nie jest romans. To mnie cieszy jeszcze bardziej. Ta książka to opowieść o mafii, narkotykach, chorej miłości, złych decyzjach, które wpływają na życie bohaterów i ich rodzin. Są dwie przyrodnie siostry, są dwaj bracia, jeden z nim zostaje adwokatem, drugi działa w zorganizowanych grupach przestępczych. Jedna siostra zostaje prokuratorem, druga... o nie. Za wiele bym zdradziła. "Zakręty losu" wprowadzają nas w historię braci Borowskich, pełną bólu, przemocy, seksu, miłości, uczuć. Właśnie uczuć. Tych jest tutaj ogrom. Tych pozytywnych i negatywnych.
Powieść stanowi pierwszą część trylogii, część druga zapowiedziana jest na wiosnę 2011. Po takim zakończeniu, nie spodziewałam się niczego innego. Ta książka aż woła o kontynuację i całe szczęście, że takowa jest!
Z bonusów, których nie widziałam w żadnej innej książce polskiego autora, jest pojawiająca się na końcu playlista, czyli zestaw piosenek, które inspirowały autorkę do pisania poszczególnych rozdziałów. Sama kocham muzykę i uważam taki zabieg za interesujący.
Polecam "Zakręty losu" wszystkim tym, którzy oczekują od literatury rozrywki na dobrym poziomie, wartkiej akcji i których nie rażą sceny miłosne, z którymi autorka radzi sobie z wielkim smakiem.
Książka i dla kobiet i dla mężczyzn. Z pełną odpowiedzialnością:)