Domek na końcu świata recenzja

"Domek na końcu świata"to piękna, bajkowa opowieść z rodzaju takich ,które można pochłonąć za jednym razem, tym bardziej, że nie jest długa. Mnie oczywiście skusiła jak zwykle okładka tej książki oraz dość intrygujący tytuł. I tym razem nie zawiodłam się, gdyż bardzo mnie wciągnęła ta historia.
Iga jest trzydziestoletnią prawniczką, pochodzi z tak zwanego dobrego domu z tradycjami. Ojciec jest prokuratorem a matka prezesem sądu. Mieszkają w małym mieście, gdzie wszyscy ich znają i podziwiają, obracają się tylko w swoim, elitarnym gronie. Na pozór idealna, zamożna rodzina, Idze wydaje się, że należy do elity, jest lepsza od innych i może wiele osiągnąć. Jednak okazuje się, że kobiety w tym domu nie mają właściwie nic do powiedzenia, rządzi nimi mąż i ojciec, układając im życie. Tylko on wie co jest dla nich dobre, gdzie i z kim można się spotkać, kobiety mają realizować jego pomysły, jego wizje.

Oczywiście nie ma tu żadnej przemocy fizycznej czy nawet patrząc z boku i psychicznej, po prostu jest bardzo dobra manipulacja, kobietom wydaje się, że tak jest dobrze, że to w porządku i nie ma tu się do czego przyczepić. Jednak nie do końca jest tak różowo, gdyż obie kobiety, mimo tego, że obie pracują, są uzależnione finansowo od głowy rodziny, a on delikatnie jakby w rękawiczkach, tak elegancko je po prostu poniża. Uważa, że tylko osoby z jego środowiska są godne uwagi, że urodzenie i wychowanie ma wpływ na to kim jesteśmy.
Ojciec chcąc aby Iga nabrała doświadczenia w trudniejszych sprawach, podrzuca jej obronę Miłosz Korcza, oskarżonego o włamanie, kradzież i pobicie ze skutkiem śmiertelnym. Sprawa wydaje się od razu na przegraną, lecz kobieta chce dobrze wywiązać się z obowiązku, mimo tego, że jest obrońcą z urzędu.

Już po pierwszym spotkaniu z oskarżonym Iga jest zaskoczona, nie tak sobie wyobrażała osobę, którą miała bronić. Rozmowy z Miłoszem sprawiły, że dziewczyna zaczęła dostrzegać zupełnie inaczej tę sprawę, zaczęło jej zależeć na obronie, tak aby wyciągnąć go z aresztu.
W międzyczasie ojciec Igi aranżuje jej zaręczyny z chłopakiem również oczywiście z tej samej elity.
Na jaw wychodzi również skrywana głęboko rodzinna tajemnica.

Nie wszystko jest tak oczywiste, Iga zaczyna dostrzegać dziwne zachowania swoich rodziców, ale ojciec nie pozwala aby matka mogła porozmawiać swobodnie z córką. Młoda prawniczka zaczyna zwierzać się swojej asystentce Marcie, która otwiera jej trochę oczy na swoje życie. Podpowiada, że powinna robić to, co dyktuje jej serce, chociaż czasem warto dopuścić też do głowy rozum.
Jak przebiegnie rozprawa z udziałem Igi jako obrońcy Miłosza? Czy uda się wyciągnąć go z więzienia? Czy Iga przyjmie Oświadczyny Huberta?
Jak może się skończyć ta historia? I gdzie jest ten domek na końcu świata i kto w nim mieszka?
Można zadawać wiele pytań, odpowiedzi są w książce, łatwo je znaleźć, gdyż bardzo szybko się ją czyta.

Nie jest to taka sielska, lekka powieść o miłości, znajdziemy tu trochę więcej, co skłoni nas do refleksji, do przemyślenia nad robioną karierą, nad swoim życiem, nad postrzeganiem innych ludzi, którym wydaje się, że nie są tacy jak my.
Polecam. Moim zdaniem warto!