Wiatrołomy recenzja

Po Wiatrołomy sięgnęłam zupełnie przez przypadek. Zaczęło się od darmowego audiobooka, jednak po raz kolejny przekonałam się, że forma słuchana zupełnie nie jest dla mnie i moje skupienie nie było takie samo jak w przypadku książki pisanej. Wybrałam się więc do osiedlowej biblioteki wypożyczyć pierwszą w swoim „zbiorze” książkę Roberta Małeckiego.

Historia Wiatrołomów rozgrywa się w malowniczym miejscu, aczkolwiek nie w równie malowniczych okolicznościach. Wątków jest sporo, od sceny z przeszłości rozpoczynającej książkę, przez wątek sił niszczących sił natury, przez śledztwo zdjęte z półki Archiwum X po 30 latach, aż po personalne rozterki głównych bohaterów.

Przyzwyczaiłam się już do tego, że w kryminałach postaci śledczych są napisane tak, by każdy przeżywał jakiś wewnętrzny ból, traumę lub uzależnienie. Nie inaczej było w tym przypadku. Początkowo nie umiałam polubić Marii Herman, głównej bohaterki, która jawiła mi się jako postać ciężka w obyciu. Znacznie bardziej polubiłam Borewicza, jej partnera w pracy. Jednak i on okazał się posiadać swoje demony.

Historia jest jednak poprowadzona wyjątkowo dobrze. Trzyma w napięciu i sprawia, że ciężko odłożyć książę na bok. Toczy się ona wokół dwóch przestępstw, związanych ze sobą krwią i tajemnicą, czyli porwania dziecka 30 lat wcześniej oraz nagłej śmierci ojca, który ściągnął śledczych twierdząc, że ma nowe informacje w kwestii tragedii sprzed lat.

Historia jest skomplikowana, łączy dużo wątków i co rozdział odkrywa nowe powiązania między bohaterami. Czasami można się pogubić, jednak ostatecznie chce się przeżywać z bohaterami każdą chwilę. Zakończenie jest ciekawe, dobrze rozpisane i wytłumaczone na ostatnich stronach. Nie powiem, że zaskakujące, bo udało mi się przed czasem poskładać fakty, jednak mimo to satysfakcjonujące.

Najbardziej spodobało mi się pociągnięcie wątku śledczych i ich prywatnych rozterek już po rozwiązaniu sprawy. Dzięki temu tym bardziej mam ochotę sięgnąć po kolejną część, która już czeka na półce. Robert Małecki robi to dobrze.