Kobieta w białym kimonie recenzja

"Kobieta w białym kimonie" Ana Johns

Japonia rok 1957. Naoko zostaje zmuszona do zawarcia związku małżeńskiego z mężczyzną, którego nie kocha, a który miałby podnieść status majątkowy jej rodziny. Wbrew woli rodziców nieoczekiwanie zakochuje się w biednym marynarzu, który obiecuje poświęcić jej swoje życie. Kobieta staje przed wyborem bogaty, czy ukochany. Którego wybierze?
Usa współcześnie. Ojciec dziennikarki Tori jest śmiertelnie chory. Może odejść w każdej chwili. Pojawienie się tajemniczego listu w błękitnej kopercie wywraca życie Tori do góry nogami. Co skrywa jej ojciec? Jak wiadomość wpłynie na dotychczasowe życie ojca i córki?
Na samym początku chcę zaznaczyć, że książka kompletnie nie jest tym, czym wydaje się być. Z opisu od wydawcy wynika, że mamy tutaj do czynienia z piękną powieścią obyczajową z japońskimi klimatami. Nic bardziej mylnego. Z blurba z tyłu okładki możemy dowiedzieć się również tego, że jest to opowieść o dwóch kobietach i ich poruszających portretach psychologicznych. Kolejne bzdury. Tak naprawdę dostajemy tutaj tandetną, nie nadającą się do czytania stertę zadrukowanego papieru. Nie znajdziemy tu ani powieści obyczajowej, a tani romans, opowiadanie, które potrafi sklecić uczeń szkoły podstawowej. Jeśli chodzi o kreację bohaterów jest ten sam problem są oni płascy, niezachęcający do dalszego czytania, a ich charakter beznadziejnie nakreślony utrudnia wejście z nimi w relację. Beznadziejny jest również styl w jakim została ta książka napisana. Zdania momentami składają się w nielogiczną, bezsensowną całość, z której ciężko jest coś wyciągnąć. Tekst jest w dodatku pełen wstawek w języku japońskim, mimo iż są to pojedyncze słowa to musimy wyciągać z kontekstu ich znaczenie, gdyż w książce nie został umieszczony żaden słowniczek zwrotów, co jest wielkim minusem. Nie uważam, żeby choć 5% czytelników tej książki znało japońskie słowa na tyle dobrze, aby domyślić się co miała zamiar przekazać autorka. Natomiast plusem całej powieści jest wspaniale ukazana tradycja japońska, w której widać autorka świetnie się odnajduje. W niej i tylko w niej.

Książkę otrzymałem z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl