Drudzy recenzja

Hejo

Czy zbrodnia może zostać usprawiedliwiona jeśli przestępca działał w imię wyższej wartości?

Takie pytanie można by sobie zadać po lekturze "Drugich" Piot a Bielika, wydanych przez Wydawnictwo Prószyński i S-ka. Historia zaczyna się od nielegalnych wyścigów samochodowych, które po raz kolejny miał się odbyć na ulicach Gdańska. Całą "zabawę" psuje jednak anonimowy motocyklista, który podpala jedną z obecnych dziewczyn i wypuszcza na nią chmarę ciem, po czym znika w powstałym po wydarzeniu chaosie. Podkomisarz Paweł Szumski wraz z aspirantką Moniką Lewicką dokładają starań by odnaleźć przestępcę, tak samo, jak brat poszkodowanej- legenda ulicznych wyścigów, jednak ktoś jakby specjalnie podkłada im podpowiedzi, po czym miesza plany. W dodatku wydaje się jakby media wyprzedzały ich o pół kroku, zupełnie jakby ktoś kierował dziennikarzy w miejsca związane ze śledztwem. Współczesne postępowanie miesza się z dawnymi wykroczeniami, a praca podkomisarza przeplata się z życiem prywatnym. Czy uda mu się rozwiązać wszystkie zagadki?

Podchodziłam do "Drugich" z dozą ciekawości, ponieważ nie znałam jeszcze twórczości autora. Muszę jednak przyznać, że powieść była pisana dość schematycznie. Model kulturalnego policjanta, postępującego według zasad w duecie z postrzelonym narwańcem, działającym intuicyjnie, ale skutecznie zna chyba każdy miłośnik kryminału. Odniosłam wrażenie, że krytyczne wypowiedzi w mediach brzmiały zbyt naciąganie, nie wierzę żeby coś takiego mogło przejść w świecie realnym, a od kryminałów wymagam przede wszystkim realizmu. W pewnym momencie stwierdziłam, że prawie wszystko tu prowadzi do happy endu, brakowało napięcia i poczucia niepewności. Muszę przyznać, że nie odgadłam kto będzie głównym antagonistą, jednak ta postać również nie wypadła przekonująco.

Jeśli miałabym polecić komuś "Drugich" to chyba tylko osobom lubiącym lekkie, łatwe w lekturze kryminały lub sensacje. Komuś, kto ma ochotę odprężyć się z niewymagającą zbytniego główkowanie lekką lekturą na parę wieczór.