Zimowe serca recenzja

Anna Wolf, autorka znanej wszystkim serii Gangsterzy, powraca z zupełnie inną książką! Tym razem powieść, która nie tylko uprzyjemni nam zimowy wieczór, ale też przywoła tęsknotę za prawdziwą zimą :)

„Przeszłości nie da się zmienić, ona nas kształtuję, ale nie definiuje….”

Tara Wilson, ma za sobą burzliwą przeszłość. Zniszczona psychicznie przez męża tyrana, nie wierzy w siebie i w to, że ktokolwiek może zwrócić na nią uwagę. Ma dwie dorosłe córki, ale w jej życiu czegoś niestety brakuje… Dotychczasowe perypetie Erika Walkera też nie należą do idealnych… Mężczyzna wychodzi z więzienia i próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Ma własną małą firmę, domek na uboczu, a do szczęścia brakuje jedynie drugiej połówki. Pewnego dnia na parkingu przed sklepem spotyka piękną blondynkę, która od razu wpada mu w oko. Próbuje jej pomóc z zakupami, ale kobieta nie wygląda na skorą do rozmów… Czy dojdzie do ich ponownego spotkania?

W tej książce nie znajdziecie akcji, strzelanin czy nawet pewnego siebie gangstera czy Hiszpana. Tym razem bohaterowie mają wady, a ich życie zdecydowanie nie należy do kolorowych. Codziennie zmagają się z szarą rzeczywistością i pomimo braku wiary w siebie, robią wszystko aby każdy kolejny dzień przetrwać jak najlepiej. Tara już dawno zapomniała o sobie, można powiedzieć, że żyje tylko dla dzieci, a Eryk…no cóż, pobyt w więzieniu, to coś o czym nie zapomina się z dnia na dzień – w szczególności jeśli chodzi o małe miasteczko. „Zimowe serca” to historia jak najbardziej życiowa, pokazująca, że nawet człowiek z ranami, skazami – zasługuje na drugą szansę. I że nie zawsze jest kolorowo i idealnie, jakbyśmy sobie tego życzyli i czasami błędy przeszłości i tak będą o sobie przypominać, bez względu na to jak byśmy chcieli o nich zapomnieć.

Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i podobała mi się. Szkoda tylko, że taka cieniutka, bo niektóre wątki można by było bardziej rozwinąć ;) pomimo to, jako książeczka na wieczór jest idealna! Ja osobiście po przeczytaniu zaczęłam tęsknić za taką prawdziwą, białą zimą… czego zapewne nigdy nie powie bohater „Zimowych serc” :P a Wy tęsknicie za białym puchem za oknem?