Recenzja książki Złodziejka książek

Pewnie wielu z Was ma już sobą za "Złodziejkę Książek", bo jest to dość popularna powieść, jednakże no muszę się tu wyżyć, bo emocje po niej jeszcze mi nie opadły.

"Złodziejka Książek" to przecudowna, ale i równie smutna opowieść o 11-letniej Liesel Meminger, której matka była komunistką, a jej mały braciszek zmarł na jej oczach. Akcja dzieje się w czasie II wojny światowej, jednak Liesel poznajemy na początku 1938 roku. Nie jest to opowieść oparta na faktach, ale gdybym miała moc, zrobiłabym z niej lekturę szkolną, bo w pełni oddaje klimat Holokaustu.

Liesel zostaje oddana pod opiekę starszemu, niemieckiemu małżeństwu, a jej mamę zabrali... No cóż, sami możecie się domyślić, co się z nią stało, jeśli w czasach hitlerowskich Niemiec była komunistką. Od teraz dziewczynka ma zwracać się do Rosy i Hansa Hubermannów per mamo i papo. Z przybranym ojcem szybko nawiązuje kontakt, uczy się z nim czytać swoją pierwszą ukradzioną książkę. Drugą książkę ukradła w dniu urodzin Hitlera, kiedy to Niemcy palili na stosie żydowskie dzieła. Liesel ma też najlepszego przyjaciela, Rudy'ego Steinera.

Pewnego dnia do domu Hubermannów zawitał gość, 24-letni Żyd Max, wobec którego nie żyjącego już ojca, Hans Hubermann miał dług, bo ten uratował mu życie na froncie w czasie I wojny światowej. Hubermannowie i mała Liesel ukrywają więc Maksa w piwnicy, narażając przy tym życie całej rodziny. W wolnych chwilach Liesel czyta Maksowi swoje ukradzione książki.

Historia ta przywodzi mi na myśl moją prababcię, która w czasach Holokaustu ukrywała w domu 13-letniego Żyda. Ten jednak chcąc na to zarobić, wymykał się, by kraść dla rodziny mojej prababki jedzenie. Pewnego dnia jednak nie wrócił i nikt go już więcej nie widział. Można się więc domyślić, co się z nim stało...

Narratorem tej całej opowieści jest uosobienie Śmierci. Znalazła ona dziennik Liesel i czytając go, prowadzi nas przez życie dziewczynki. Podoba mi się, że autor zrobił ze Śmierci ciepłą i współczującą postać, która żałowała, że w trakcie wojny musiała zebrać aż 40 milionów dusz.

Na sam koniec dodam tylko, że ekranizacja książki jest równie piękna i także ją Wam wszystkim polecam, ale nie oddaje tego, co towarzyszy czytelnikowi przy czytaniu książki. Jak dla mnie - "Złodziejka Książek" to obowiązkowa lektura dla każdego człowieka.
A Wy czytaliście już tę powieść? Jak wrażenia? ❤️