Recenzja książki Zmierzch

''Zmierzch'', czyli historia o wahaniu się czy lepsza jest zoofilia, czy nekrofilia. Tak właśnie najłatwiej jest opisać tą książkę. Ale jak w wielu przypadkach i ta powieść ma większe znaczenie. Oczywiście, można jej zarzucić wiele, ale z jakiegoś powodu zyskała sobie wielu, wiernych sympatyków. Dlaczego? Po głębszym zastanowieniu odpowiedź nie jest taka trudna. Losy Belli i Edwarda otworzyły, a nawet przetarły drogę dla innym książek tego typu. Rozpoczęły pewne trendy, takie jak połączenie sił nadprzyrodzonych z romansem, tak wiem występowało to wcześniej, ale jednak ''Zmierzch'' pozostawił największe echo po sobie. Powieść powiela jeszcze typowe schematy, na przykład bardzo często stosowany trójkąt miłosny albo to, że po pierwszej części musi dojść do dramatycznego rozstania.
Sama w sobie fabuła nie jest najgorsza. Edward swoim zachowaniem urzeka, a nawet powiedziałabym, że jego oddanie w stosunku do Belli jest wręcz całą esencją książki. Co powiedzieć o Belli? No cóż, gdy czytałam ją za młodu, to bardzo się z nią utożsamiałam, ale z biegiem czasu zaczęła irytować mnie jej nieporadności oraz potrzeba bycia zależną od kogoś. Ale miała tez swoje dobre strony, największym był jej gust do książek. Wydać się to może nie związane z fabuła, ale dla mnie było to na prawdę ważne i zmieniało moje postrzeganie głównej bohaterki.
Choć powieść ta jest w wielu aspektach krytykowana to i tak godnym podziwu punktem jest rodzina Cullenów. Pokazuje ona, że więzy krwi nie są najważniejsze i że prawdziwą rodzinne tworzy coś innego. To ile są gotowi poświecić dla bliskich, jest wręcz obecnie niewyobrażalne. Nie można im zarzucić modelu typowej rodziny, ale to nie znaczy, że nią nie są. Trzeba też zaznaczyć jak funkcjonują . Jak bardzo muszą sobie ufać i szanować siebie nawzajem, biorąc po uwagę, że Edward czyta w myślach, a Jasper wpływa na emocje. Wiele osób nie potrafiło by tego znosić od czasu, do czasu, a co dopiero tworzyć tak oddaną rodzinę.
Ogólnie rzecz biorąc, na zawsze ''Zmierzch'' zostanie w moim sercu. I choć teraz widzę jego wady i nawet się z niego czasem śmieje, to i tak nie żałuje, że miałam okazje go przeczytać. Bo jednak jest on podstawą dzisiejszej literatury i nie rozumiem osób które wypierają się czytania go. Każda nawet najgorsza książka na to nie zasługuje , a zwłaszcza ''Zmierzch''.