Miałem zamknięte oczy i nic nie widziałem recenzja

MIAŁEM ZAMKNIĘTE OCZY I NIC NIE WIDZIAŁEM to zbiór poematów o różnorodnej tematyce. Książka dzieli się na sześć rozdziałów, gdzie każdy czytelnik może znaleźć coś dla siebie.

Muszę zaznaczyć, że nie mam za bardzo do czynienia z poezją, więc piszę swoją opinię jako świadoma ignorantka.
Uderzyło mnie piękno opisywanego świata przez pisarza. Widać, że autor jest zakochany w życiu i chce się z nami podzielić tym co odkrywa.
Wrażliwość krzyczy z poematów, myślę, że zafascynowanym tym gatunkiem literackim przypadnie do gustu twórczość Pawła Marciszewskiego.

Najbardziej urzekł mnie utwór NA NOWO, gdzie mamy do czynienia z kolejnymi startami.
Bo czyż nie wszyscy w swoim życiu zaczynamy wszystko NA NOWO?
W jaki sposób dajemy temu początkowi cześć?

Rozczarowało mnie przeczucie, że nie wszystkie poematy były dokończone.
Pisarz rzucił nam swoją myśl, ale miałam wrażenie, że nie dokończył jej, kiedy mógł rozwinąć coś interesującego. Nie mam pojęcia czy taki był zamiar, może to ja się nie znam (zaznaczyłam, że w tym temacie jestem upośledzona).

Mimo wszystko polecam MIAŁEM ZAMKNIĘTE OCZY, może Tobie zawartość opisywanego piękna też otworzy oczy, że masz wszystko w zasięgu wzroku.