Życie z kartonu recenzja

"Życie z kartonu" autorstwa Anny Laszczki to zbiór opowiadań, w którym mieszają się różne style, czasy i światy. Historie z pozoru nam odległe, znane jednak z otoczenia, na pewno zaskakują. 
To mój drugi raz, gdy sięgam po zbiór opowiadań. Zwykle czytam powieści, sagi, ale muszę powiedzieć, że było to ciekawe doświadczenie sięgnąć po coś innego stylem.
Na pewno wielkim plusem każdej tego typu książki jest to, że nie trzeba skupiać całej uwagi na fabule, a raczej na emocjach bohaterów czy opisach.
Kolejną zaletą jest różnorodność bohaterów. Laszczka kreuje postaci z różnych grup społecznych, w różnym wieku. Myślę, że każdy jest w stanie odnaleźć w nich siebie lub kogoś bliskiego. Lepiej zrozumieć zachowanie niektórych osób, spojrzeć inaczej na świat i ludzi.
Niestety muszę dodać, że według mnie książka zawiera zbyt dużo opisów. Przez to akcja jest trochę spowolniona i ciężko przejść przez niektóre fragmenty. Co nie umniejsza magicznemu pióru autorki. Tylko po prostu było ich troszeczkę za dużo. 
W książce "Życie z kartonu" został użyty jeszcze jeden zabieg. Zakończenia niektórych opowiadań są otwarte. Mi to nie przeszkadzało. Było to powodem rozmyślania nad końcami tych historii, próby wczucia się w rolę autorki i dopisania ciągu dalszego opowiadania. Co może nie byłoby złym pomysłem?:)
Podsumowując, opowiadania Anny Laszczki potrafią być zaskakujące i wprowadzić Czytelnika w inne światy, historie ludzi zupełnie od nas różnych. Bo każdy jest inny i wyjątkowy. I pisze własną historię, którą jest życie.
Zachęcam do przeczytania "Życia z kartonu" i podzielenia się swoimi przemyśleniami.