Wyszukiwarka

“Na podjeździe stał jasnoczerwony harley davidson, wyglądający na tle późnowiktoriańskiego domu jak biedronka na rąbku staroświeckiej koronkowej sukni.”

“Teraz zepsucie moralne mogło być moim azylem, perwersja moją terapią, a potwór moim kochankiem.”

“To właśnie od Babette nauczyłam się, jak kochać i akceptować innych ludzi.”

“...ważne jest, aby przede wszystkim być człowiekiem, a dopiero potem pracownikiem.”

“...lepiej rozumiem, że życie zawodowe i życie osobiste nie muszą być całkowicie od siebie oddzielone. Tak jak w przypadku wielu innych rzeczy, najlepiej jest Pomiędzy.”

“Bo tak jak w przy­padku zegar­ków do nur­ko­wa­nia i okle­jo­nych gwiazd­kami sufi­tów w dzie­cię­cych poko­jach trze­ba zga­sić świa­tło, aby do­strzec blask.”

“Wil­liam Hun­ter, powie­dział w adre­so­wa­nym do stu­den­tów wykła­dzie inau­gu­ra­cyj­nym, że „ana­to­mia to pod­wa­liny chi­rur­gii […], ona daje wie­dzę gło­wie, przy­daje zręcz­no­ści rękom i oswa­ja serce z nie­zbęd­ną ponie­kąd bez­dusz­no­ścią”18. Ina­czej mó­wiąc, żeby ten sys­tem dzia­łał, ko­niecz­ne jest me­dycz­ne zobo­jęt­nie­nie. Gdyby nie trupy w pra­cow­niach ana­to­mii, medy­cyna aż tak by się nie rozwinęła.”

“Ro­biąc po­dob­ne rze­czy, zapo­mi­namy, że ból to ostrze­że­nie, krzyk nie­mych par­tii na­sze­go ciała, że po­trze­bują po­mo­cy, że coś jest nie tak i wy­ma­ga to na­szej uwagi.”

“Kat zaj­muje miej­sce przy przej­ściu z życia w śmierć; sta­nowi jego przy­czynę w naj­bar­dziej pod­sta­wo­wym i prak­tycz­nym sen­sie – jako ostat­ni ele­ment ma­chi­ny wypeł­nia­ją­cej dyrek­tywy rządu oraz sądów, wyko­nu­jący pracę, przed którą inni mie­liby pełne prawo się wzdra­gać.”

“Świa­dome zaj­ście w ciążę wy­da­je się naj­więk­szym darem dla wła­snego serca, a zara­zem naj­bar­dziej lek­ko­myśl­nym jego obar­cze­niem. Macie­rzyń­stwo, tak jak teraz widzę, musi sta­no­wić mie­szan­kę miło­ści i zgro­zy.”

“Ale lu­dzie, jeśli nawet o tym myślą, to do­pie­ro po fak­cie. Chcą utrwa­le­nia esen­cji życia do­pie­ro wtedy, gdy to życie usta­ło, i dla­tego w ma­skach po­śmiert­nych za­wsze tkwi pe­wien smu­tek; ich ist­nie­nie wy­ni­ka tylko z poczu­cia stra­ty.”

“- Myślisz, że życie jest warte zachodu, Dar? – spytał nagle Hadley. - Kto wie? Ale jeśli o to pytasz, znaczy, że coś z tobą nie tak. O co chodzi, jesteś chory? Nie zatrudniam niezrównoważonych psychicznie. Lepiej dojdź do siebie, zanim się tu jutro pojawisz.”

“(...) - Uważasz, że każdy zasługuje na drugą szansę ?
(...)- Z pewnością nie każdy, Hailey (...) - Ludzie popełniają błędy i robią naprawdę głupie rzeczy, by zdobyć, to czego pragną. Kiedy stoisz nad przepaścią, desperacja może być tym, co popchnie cię prosto w nią. To, czy dasz komuś drugą szansę, zależy w dużej mierze od tego, jak wiele jesteś w stanie znieść, kochanie.(...) A także od tego, jak bardzo potrzebujesz w swoim życiu tej osoby.”