Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "jak ciara", znaleziono 31

Uwielbiam słuchać o problemach innych ludzi. Dzięki temu mam poczucie, że moje życie nie jest takie złe. I nie tylko ono się sypie.
Straszna z ciebie ciapa. Każda kobieta ma powód, żeby zabić. Szczególnie kogoś, kto ją zdradzi.
Na samo wspomnienie lockdownu na jasnej skórze jego przedramion pojawiała się gęsia skórka. Chiara miała rację - biznes nie uznaje sentymentów. W interesach trzeba trzymać język za zębami.
Nie jesteś sama w lesie, nie jesteś sama wśród wilków.
Czym jest przyszłość, jeśli nie kredytem zaciągniętym w teraźniejszości?
(...) wszystko, co nam się zdarza w życiu, nie dzieje się z jakiejś przyczyny, lecz tworzy tę przyczynę,
jest jej źródłem.
Może życie, jakie znasz, zmieniło się. Ale to, że się zgubiłeś, nie oznacza, że ​​nie możesz odkrywać
Magia dzieje się, gdy wyruszasz w nieznane ze zdumieniem w prawej ręce i przerażeniem w lewej.
Życie polega na zaufaniu. Nic się nie dzieje, dopóki nie zrobisz kroku. Wszechświat nic nie daje tym, którzy nie ufają
Wybór, by oddać się światu bez żadnej obietnicy, że życie będzie miało sens lub skończy się starannie zawiązaną kokardką
" To zabawne: zdarza nam się myśleć, że mamy do dyspozycji nieograniczony czas, a to właśnie czas jest tym, czego nam brakuje, gdy świat się kończy".
"(...) nic nie jest bardziej odległe od szczęścia niż szukanie go w głowach innych, zamiast w nas samych".
"...bo mimo upadków, urazów, oczu czerwonych od łez kluczem do wszystkiego jest intensywność przeżywania. Zacisnąć zęby i pobrudzić sobie ręce, trzeba poobcierać sobie duszę i serce. Nigdy się nie cofać. Kto przeżywa każdą chwilę z pasją, nie marnuje tego cennego daru, jakim jest życie."
Gladiator ze strachu zrezygnował z marzeń.
Marzyciel nigdy nie mógłby tego zrobić, inaczej by umarł.
To normalne, że marzenia przerażają. Ważne, by były większe od strachu...
Strach przestaje być moim ograniczeniem, jest możliwością.
Dojrzewanie jest trudne i bolesne. Oznacza pokonanie strachu i robienie kolejnych kroków, pokonywanie własnych ograniczeń i stopniowe zbliżanie się do marzeń.
Trzeba próbować, zawsze próbować: kto tego nie robi, kto nie wchodzi do gry, przegrywa na starcie. Dojrzewać to pozostawiać bezpieczny brzeg, by żeglować na spotkanie marzeń, pokonując z odwagą ocean strachu.
Krzyk nadziei wydobywa się z otchłani, którą jest moje serce, i po raz pierwszy tu, teraz, dreszcz przebiega po mojej skórze, a jakiś cichy głos podpowiada, że mogę dać radę. To jest marzenie całego mojego życia.
Strach jest zaraźliwy, ale odwaga też taka jest.
Kto przeżywa każdą chwile z pasją , nie marnuje tego cennego daru , jakim jest życie .
Czas nie jest monotonnym następstwem sekund, ale mierzy się go głębią oddechów.
Pomyślałam i zrozumiałam, że nie powinnam się bać niepowodzenia, bo prawdziwa porażka to w ogóle nie spróbować. Jeśli nie damy szansy swoim marzeniom, niby jak mamy je zrealizować.
To, co nieprzewidziane, nieoczekiwane, nie musi być koniecznie złe, przeciwnie, może oferować nowe możliwości.
(...) musisz mi coś obiecać (...), że od teraz będziesz żyła za was dwie, za siebie i za nią. W ten sposób Stella nigdy nie umrze i będzie błyszczeć w Twoim uśmiechu (...) Zapal na nowo gwiazdy... Od tego mroku wszyscy ślepniemy.
Niewiele jest rzeczy, których naprawdę mamy powód się obawiać.
(...) w gruncie rzeczy to właśnie strach jest nam wszystkim wspólny.
Gdy jesteśmy mali, noc nas przeraża, bo w mroku pokoju ukrywają się potwory. Gdy dorośniemy; niewiele się zmienia: wciąż boimy się ciemności, tego wszystkiego, czego nie znamy.
Ale tym, co odebrało Thomasowi zdolność mowy, było ujrzenie na nowo samej Strefy. Pokracznego budynku, który nazywali Bazą; żałośnie wyglądającego zagajnika; Mordowni; pól, gdzie obecnie pleniły się wyłącznie chwasty. Spalonego Pokoju Map, którego poczerniałe metalowe drzwi nadal stały otworem. Z miejsca, gdzie stał, był w stanie dostrzec nawet Ciapę. Zdawało się, że w jego wnętrzu za chwilę pęknie bańka emocji.
Martina dodaje: Pewnego wieczoru w jednym z domów Focolari Guido był świadkiem samobójstwa fokolaryna; gest został uznany za wypadek. Społeczność Focolari nie mogła wiedzieć. Chiara nie mogła wiedzieć. Milczenie i zmowa, które miały miejsce, przekonały nas, że nie chcemy już być współudziałowcami tego systemu. Cel uświęca środki, a milczenie musiało gwarantować Chiarze Lubich, że jej dzieło zawsze spełniało jej oczekiwania i było bez skazy.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl