“Ponieważ jesteśmy tylko pokarmem dla robactwa. Ponieważ jest nam dane tylko kilka wiosen i kilka jesieni. Ponieważ którego dnia,choć trudno w to uwierzyć, każdy z nas przestanie oddychać, zrobi się zimny, UMRZE!”
“Kilka chwil. Człowiek, jakikolwiek, ma tak niewiele okazji, by je przeżyć. Zapomnieć o czasie i skoczyć. Kochać coś bez opamiętania. Eksplodować z namiętności. Kilka razy, kiedy jesteśmy dziećmi, może, jeśli nam to dane. Ale potem, ile oddechów bierzemy poza nami samymi? Ile czystych uczuć sprawia, że cieszymy się, śmiejąc się na głos bez wstydu? Ile mamy szans, żeby zostać pobłogosławionym utratą pamięci?”