Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lat i dekiel", znaleziono 14

Wpakowałem się pod nogi kelnerce, która musiała być istną łamagą, bo zaraz się wywróciła i dostała w dekiel dzierżoną jeszcze przed sekundą tacą z napitkami. Roztrzaskało się to wszystko w koci żwirek.
Podnoszącą się z kolan, niczym Polska nasza, kobitkę obserwowałem już z ukrycia.
Jak to możliwe, że świat dalej istnieje jak gdyby nigdy nic – dziwiła się. Ludzie zachwycają się zapachem bzów, zrywają kwiaty, jeżdżą na wakacje, chodzą do kina, kochają się, kłócą, narzekają, śmieją się... Dla niej to wszystko już nie miało znaczenia.
– Niektórych trzeba ratować przed nimi samymi – mruknął, widząc, że Beata mu się przygląda.
Los nie lubi, jak się robi dalekosiężne plany
Wobec takiej zalety, jak willa w pięknym miejscu, niektóre kobiety czasem robią się płytkie i tracą z oczu to, o czym my, kobiety głębokie i mądre wiemy, że jest najważniejsze w facecie, czyli... szerokie ramiona i piękne oczy...
Na swoje usprawiedliwienie powiem tylko, że znacznie silniej czuję obecność Boga w takich miejscach jak to niż w tłumie obcych ludzi, fałszujących na dziwną melodię wyuczone formułki… Mam nadzieję, że tam na górze – wskazała dłonią niebo – nie siedzi surowy księgowy, który skrupulatnie odnotowuje, ile pierwszych piątków opuściłam, tylko Ktoś, dla kogo ważniejsze jest to, czy szczerze się modlę, niż gdzie to robię ...
Miała wrażenie, że ten widok ja przenika, że każdy szczegół zapisuje się w jej umyśle i kiedy zamknie oczy, będzie w stanie go odtworzyć, centymetr po centymetrze.
jak człowiek na każdym kroku musi wysłuchać litanii swoich błędów, to go już szlag trafia.
Wiem, że jestem dojrzałą kobietą, ale rozwód rodziców to chyba zawsze jest rewolucja i szok, nieważne, czy się ma dziesięć, dwadzieścia, czy pięćdziesiąt lat.
Kiedy jednak wyszli z lasu i przed ich oczami otworzyły się piękne, zielone hale, zatrzymali się urzeczeni.
Na zapas to warto truskawek i bobu zamrozić, a nie zmartwienia kolekcjonować.
Człowiek zauważa, że jednak nie ma już dwudziestu lat, dopiero wtedy, gdy posiedzi chwilę na ziemi, a potem ma zdrętwiałe nawet czubki palców...
A ty umiesz na małym kawałku papieru zmieścić cały świat, i to jeszcze ładniejszy niż w realu...
– Po­patrz cza­sem na sie­bie tak, jak pa­trzysz na in­nych ludzi – po­wie­dzia­ła cicho. – Z wy­ro­zu­mia­ło­ścią, zgodą na sła­bo­ści, z cier­pli­wo­ścią i czu­ło­ścią. Bo pomagasz wszystkim wokół, a wobec siebie samej jesteś tak okrutna i wymagająca, jak jakaś macocha z głupich bajek
© 2007 - 2024 nakanapie.pl