Rok w Pensjonacie Leśna Ostoja

Kolejny tom opowieści o ukrytym w lesie pensjonacie trochę mnie rozczarował, jest słabszy niż pierwszy, ale nie mogę powiedzieć, żeby ogólnie był słaby. Przyjęta konwencja, że kolejne miesiące zajmują się nim kolejni pracownicy Konsultraku może nie jest zbyt udany, ale pobyt w Drzewiu rzeczywiście zmienia życie kilkorga z nich.
Podoba mi się wątek Justyny i Jakuba, mam nadzieję, że coś z tego wyjdzie, chciałabym też, żeby autorka pokazała dalsze losy Michaliny, bo bardzo ją polubiłam.
Nie do końca przemawia do mnie opowieść o przeszłości Igora - chyba nie ma on większego wpływu na to, co się dzieje obecnie, a sam Igor staje się coraz bardziej tylko wyjątkowo urodziwym ozdobnikiem.
Mimo to przeczytałam z przyjemnością, miło jest czasem się kompletnie oderwać od rzeczywistości. :)

Moje ochy i achy nad Pensjonatem Leśna Ostoja dalej trwają. Ostatnio pisałam o pierwszej części, dziś napiszę o drugiej, trzecią już czytam 🙉

Pokochałam to miejsce i tych cudownych ludzi. Bardzo się cieszę, że poznałam ich dalsze losy, jak również poznałam kilku nowych bohaterów, którzy zarządzali pensjonatem przez kolejne miesiące.
Przyznam, że moje serce skradła Michasia, nieśmiała stażystka, która potrafiła stawić czoła trzem osiłkom i nieźle ich poturbować.

Olbrzymim atutem tej serii są piękne opisy przyrody. Czytając je, czułam zapachy, słyszałam śpiew ptaków i szum wiatru, chłonęłam to piękno otaczające pensjonat wszystkimi zmysłami.

A zakończenie tak mnie ucieszyło, że od razu sięgnęłam po trzecią część. Muszę się wreszcie dowiedzieć, co Justyna zdecyduje, jakie podejmie decyzje (i mam tu na myśli sprawy sercowe ❤️)

Zmykam czytać "Spotkanie w Pensjonacie Leśna Ostoja" 🤗