“A pierwsza miłość trzyma człowieka jak w imadle, nigdy tak naprawdę nie puszcza i pozostawia po sobie ślad, którego nie da się zatrzeć nawet lata później.”
“Byłem pewien, że jeśli ona dowie się o wszystkim... Że poniekąd trochę się nią zabawiłem, bo wiedziałem, że to jej sprawka już tamtej nocy... to po prostu nie da mi żyć. I przysięgam, nie bałem się nikogo, ale jej owszem. Bo skoro lata z kijem basebollowym i zmienia go od czasu do czasu na paralizator, to może być zdolna do wszystkiego.”
“Minęły dopiero dwa lata, odkąd do szpitala w Lenox Hill zgłosił się mężczyzna z bólem klatki piersiowej. Wystarczył jeden dzień, żeby Choroba opanowała cały budynek, a zrekonstruowana trasa Pacjenta Zero przez miasto była jak otwarta rana, z której infekcja rozlała się po całej mapie. Gdy tylko został zidentyfikowany, pojawił się kolejny chory, i następny, i jeszcze jeden, aż stało się jasne, że Choroby nie da się zamknąć w jednym miejscu.”