Wyszukiwarka

“Wszystko ma swój czas, wszystko mija. Po lecie przychodzi zima. ”

“Dwadzieścia pięć lat temu stało się coś kosmicznie fajnego. Coś co było jak Boże Narodzenie w lecie.”

“" ... Dawno, dawno temu, w świecie bogów i potworów żył anioł.
Miał na imię Lexi..."”

“W lecie, przy otwartych oknach, odgłosy kłótni docierały aż do naszego domu. Ale tak to już bywa w małżeństwie. Nikt nie jest bez przerwy szczęśliwy. ”

“Zatrzymuje się przede mną, a do mnie dociera, jak bardzo się za nim stęskniłam, zwłaszcza po długim, dziwnym lecie. Gdy Ethan jest w pobliżu, świat wydaje się nabierać sensu. ”

“Lato, co każdy doskonale wie, nie na to jest, by przyrządzać słynne potrawy bolesne, to jednak zgodnie z regułą: jedno przykazanie łamiemy, łammy następne, poczęto w lecie kisić kapustę, mała rzecz - powiesz, co to kisić w lecie kapustę, skoro idzie przesunąć nieprzesuwalne święto, to kto powiedział, że nie można przesunąć i odmienić nieprzesuwalne i nieodmienialne prawidła rządzące światem kapuścianym, świata kapuścianego urządzenie.”

“Chodzenie do tej samej szkoły albo przebywanie w tym samym mieście czy nawet w tym samym pokoju nie jest najważniejsze, Lexi. To polega na byciu razem. Miłość to dokonanie wyboru.”

“-Abriello, te wszystkie gwiazdy świecą dla ciebie.”

“Okłamał mnie. Kazał mi wierzyć, że jest kimś innym niż w rzeczywistości.”

“Szkoda, że nie mogę wyrwać sobie serca, że nie mogę znaleźć sposobu, by pozbyć się tego obezwładniającego bólu.”

“W Faerie nic się nie dzieje przez przypadek.”

“Jeżeli istnieje jakakolwiek szansa, że mogłabyś być tu szczęśliwa, to tego właśnie pragnę. Chcę, abyś to ty została moją królową.”

“- Sądziłam że to tylko legenda. Czyli ta historia jest prawdziwa?
- A jak ci się wydaje, skąd biorą się legendy, jeśli nie z prawdy?”

“- Nigdy nie żywię nadziei. Na nic. To strata czasu. W dodatku niebezpieczna.
- Mylisz się. Prawdziwie niebezpieczny jest brak nadziei.”

“Wszyscy czegoś ode mnie chcą, ale nikt nie chce mnie dla mnie samej.”

“Magia nie jest czymś nieskończonym. Pozostaje związana z tym, co stanowi dla nas źródło życia.”

“... wiąże swe życie z twoim życiem. Będę czuł twą radość i twój ból. Bez względu na dzieląca nas odległość, serem będziemy blisko w każdym czasie, w każdym miejscu, połączeni jednym duchem.”

“-Brakujące relikwie uczyniły mój dwór słabszym. Mój lud cierpi, a ja zrobię wszystko, by mu pomóc.”

“Nigdy nie ufaj złodziejowi, którego powitałeś w swoim domu.”

“Kiedy spotkasz księcia Ronana, pamiętaj, że go potrzebujesz. Nie utrać jego zaufania, gdyż w przeciwnym razie nie będziesz mogła przeniknąć do serca Złotego Dworu.”

“- Miłość jaką cię darzę, jest zbyt silna, by mogła wyblaknąć w obliczu takich przeżyć.”

“- Abriello, te wszystkie gwiazdy świecą dla ciebie.”

“Powtarzałem sobie, że martwi mnie tylko bezpieczeństwk mega królestwa, gdy tak naprawdę od dawna to ciebie stawiam ponad wszystko.”

“Było ciepło, jak to w lecie, ale jeszcze nie gorąco. O tej wczesnej godzinie Polańczyk dopiero budził się do życia, szumiąc delikatnym wiatrem w konarach drzew i osiadając łagodną mgiełką rześkiego powietrza na twarzach.”

“Tak samo funkcjonowała przez dekady negacja faktu istnienia miast śmierci. To, co działo się na Białostocczyźnie w lecie 1941 r., w takich miejscowościach jak Jedwabne, Radziłów, Szczuczyn, Rajgród i dziesiątkach innych, było straszne, prawie niewyobrażalne.”

“Lato miało własną logikę i zawsze coś ze mnie wyciągało. W lecie miało chodzić o wolność, młodość, brak szkoły i obowiązków, przygodę i odkrywanie. Lato księgą nadziei. Dlatego tak je kochałem i jednocześnie nienawidziłem. Ponieważ zmuszało mnie do tego, aby wierzyć. ”

“Przyrody nic nie powstrzyma. Pory roku będą się zmieniać, po lecie nadejdzie jesień, a potem wszystko przykryje biały puch. I kiedy wydawać by się mogło, że już zawsze będzie zimno i ponuro, nagle spod śniegu przebije pierwszy krokus.
To zawsze dawało nadzieję.”

“Pan Marcin plecie androny!
Z czego plecie?
Ano - z łyka.
Taki andron upleciony
Jest podobny do koszyka.
Po cichutku się wymyka,
Niespodzianie psa nastraszy,
Wrzuci stary gwóźdź do kaszy,
Wszystkie jabłka zerwie z drzewa,
Z garnków wodę powylewa,
W oknach szyby powybija,
Wysamruje miodem stryja,
Ciotkę weźmie na barana,
Sad posypie śniegiem w lecie...
Nie wierzycie?”

“O losach Leviego wiemy z wydanej w Buenos Aires książki Jonasa Turkowa Azoj iz es giewen... Hurbu Warsza (Tak było... Zagłada Warszawy). Na stronie 314 czytamy: "A tymczasem zabierają najlepszych. Zwolnienie z Umschlagpaltzu jest coraz trudniejsze. W lecie 1942 roku w czasie deportacji do Treblinki giną aktorzy Icchak Levi, Miriam Orleska, Helena Gotlieb". Wiemy też, że do Treblinki tym samym transportem jechali jego rodzice i siostra.”