Wyszukiwarka

“Tak prosto mówiąc, punkt widzenia zależy od punku siedzenia. ”

“- Zrobili Cię proboszczem w Dębince Dworskiej?
- Tak.
- Co przeskrobałeś?
- Egzorcyzmowałem punków w Jarocinie.(...)”

“- Nie znalazłem jeszcze żadnych skamieniałości... czegoś naprawdę starego... ale nigdy nie wiadomo, co kryje się pół metra dalej - powiedział, zerkając tęsknie w stronę tuneli. - Właśnie to jest w tym najlepsze.”

“Narkotyki nie mają już nic wspólnego z książkami czy sztuką, nawet dzisiejsza muzyka jest dla ludzi z mojego pokolenia zbyt mechaniczna. Ostatnim ruchem młodzieżowym, jaki rozumieliśmy, był punk – ale punk był autentyczny jedynie przez chwilę. Potem narkotykowe pokolenie lat sześćdziesiątych musiało już przyglądać się dzieciom epoki thatcherowskiej, trzydziestoparolatkom obracającym fantastycznymi sumami pieniędzy i wciągającymi kokainę, by utrzymać się w transie robienia kasy. Wiem, że w latach sześćdziesiątych narkotyki wielu ludziom spierdoliły życie, ale i tak mam wrażenie, że teraz ćpa się w sposób o wiele bardziej paskudny i bezsensowny. (s.41).”

“Nic jednak tak naprawdę nie umiera, wszystko zostaje pod waszymi stopami, wokół was, staje się częścią was. Spójrzcie - trawa przy drodze, drzewo uginające się na wietrze, ryba w rzece, ryba na waszym talerzu, ryba, która was żywi. Nic nie znika. ”

“Rzeczy wielkie trwają bez końca, czas plecie się i zapętla, nigdy nie jest prosty - taka jest prawdziwa opowieść o czasie. ”

“Pamięć może być czymś w rodzaju tortury, jeśli pozwolisz jej przyjść, jeśli zaprosisz przeszłość, by do ciebie przylgnęła, kojąca jak pijawka. ”

“Tylko równi sobie mogą darzyć się szacunkiem. W przeciwnym razie jest to gra w pana i niewolnika - ktoś zawsze jest górą, gdy domaga się szacunku. Ale yindyamarra to także coś innego, to sposób życia - życia pełnego nie tylko szacunku, ale też łagodności i życzliwości. Nasz yindyamarra chyba jest wart tego, by się nim dzielić. ”

“Kiedy coś jest naprawdę ważne, staje się osobistą sprawą wszystkich.”

“Bunt jest głosem niesłyszanych. ”

“- Jestem Julia. Witamy na końcu świata - powiedziała, a potem zniknęła w jednym z ośmiu tuneli rozchodzących się od centralnych kopuł w stronę kapsuł mieszkalnych, które rozmieszczono jak komórki w ulu. Członkowie zespołu po kolei odrywali się od swoich stanowisk pracy. Po chwili otoczyła mnie nieświeża woń ciał kilkunastu naukowców.”