Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "saven sobie", znaleziono 17

-A próbowałeś w bibliotece w Elm Haven, największej skarbnicy wiedzy od czasów Biblioteki Aleksandryjskiej?
Mieszcząca się w jednym pokoiku "biblioteka" Elm Haven od dawna stanowiła przedmiot ich żartów (...)
-Czy ja powiedziałem "skarbnicy"? Powinienem był raczej powiedzieć: "ubożnicy"...
-W białym - powtórzyła Raven z niedowierzaniem. - Nie dość, że generał i błazen, to jeszcze specjalista od wyglądu. Ile jeszcze masz tych twarzy?
-Pięćdziesiąt …
Auch wenn wir das nur ungern sagen,
so trifft doch dieses Sätzlein zu:
"Schönheit ist Gefährlichkeit!."
Klify mijali z tak bliska, że mogli dostrzec pojedyncze ptaki, rissy i alki, aż w końcu okrążyli przylądek i weszli do North Haven. I cała wyspa wyszła im na spotkanie
Midas to naprawdę znakomity mówca. Jak nikt potrafi zjednać sobie tłum. Jest jak pająk, który tka swoją sieć i łapie w nią kolejno wszystkich zebranych.
Upływ czasu i pa­mięć się nie lubią. Każde z upo­rem cią­gnie w swoją stro­nę, na­prę­ża­jąc łą­czą­cą je nić do gra­nic moż­li­wo­ści. Choć po­zor­nie nie uczest­ni­czy­my w ich spo­rze, to my tra­ci­my na nim naj­bar­dziej.
Pa­mięć i czas. Gdy sprzy­mie­rza­my się z jed­nym, za­wsze tra­ci­my dru­gie.
Jeśli gwiazdy to naprawdę czekające na narodziny boginię, powinnam je przestrzec. Niech lepiej zostaną tam na górze, pośród mrugających świateł. Bo co czeka je tu, na dole? Życie tutaj to mrok, samość, hałaśliwe dzwony i wieczny deficyt wina.
Można kąpać się w złocie i wciąż nie mieć niczego naprawdę wartościowego.
Zabawne – jak długi język ma się przy kobiecie, gdy widzi się w niej jedynie własność.
Zadowolić mężczyznę... - jakby to miało być racją bytu kobiety, obojętne, czy jest mięsem, czy nie.
Czy ma to jakąś jasną stronę? Cóż, przynajmniej nie muszę się marwić, że będę drżeć z zimna lub że od mrozu spierzchnie mi skóra. Śnieżyca robi wrażenie naprawdę srogiej, a ja staram się zawsze dostrzegać to, co dobre. Nawet siedząc w kutej na miarę klatce. Piękne więzienie dla pięknego trofeum.
Jestem osobliwością. Cennym przedmiotem. Źródłem pogłosek.
Jestem królewską faworytą. Najcenniejszą z kochanek Midasa. To na mnie jednej złożył swój złotodajny dotyk. Mnie jedną trzyma w klatce na najwyższej kondygnacji zamku. Całe moje ciało jest świadectwem przynależności do niego, a zarazem - mojego uprzywilejowania.
- Potrzebuję... jasnej strony - mamroczę.
Muszę dostrzec w tym koszmarze jasną stronę. To pozwoli mi odzyskać równowagę. Jeśli jej nie znajdę, stoczę się w otchłań.
Jasna strona...? Jasna strona...
Jestem pozłacaną maskotką króla. Ulubienicą pana na zamku Highbell i władcy Szóstego Królestwa Orei. Ludzie zjeżdżają się z daleka, by mi się przyjrzeć. Ciekawię ich na równi ze lśniącym królewskim zamkiem. Nie ma w królestwie cenniejszego skarbu niż ja.
Tak, żyję życiem więźnia.
Ale jakież piękne jest moje więzienie!
Wbrew temu, co mu się wydaje, potrafię też świetnie kłamać. W końcu okłamuję siebie samą od lat. Ładne kłamstwa pozwalają ukryć brzydką prawdę.
Prawo do własnej narodowości ma wyłącznie nacja o wyższej kulturze.
Porta głosi teorię, że lądują one w obozie koncentracyjnym dla wszy, w którym naukowcy próbują wyhodować specjalną aryjską wesz, dość inteligentną, by podnieść przednią nóżkę w nazistowskim pozdrowieniu, gdyby przypadkiem przechodził tam Adolf
© 2007 - 2024 nakanapie.pl