Letnia noc

Rzadko czytam horrory. A ten, poza ilością stron, nie zrobił na mnie jakiegoś ogromnego wrażenia. Akcja toczy się bardzo powoli, po 200 stronie nawet przyszło mi do głowy żeby zrezygnować. Nie lubię jednak zostawiać nie doczytanych książek. Potem było trochę lepiej ale gdyby skrócić to tomiszcze o 200-300 stron to pozycja wiele by na tym nie ucierpiała. Wpadła w moje ręce to przeczytałam ale wracam do gatunków, które bardziej mi odpowiadają. Chociaż uważam, że dla miłośników horrorów to może być perełka.

Lato roku 1960 dla bohaterów książki Dana Simmonsa było wyjątkowo ciężkie.
A to za sprawą tajemniczych wydarzeń jakie miały miejsce w miasteczku Elm Haven w stanie Illions. Szóstka znajomych kończy ostatni rok w murach wiekowej szkoły, Old Central School, która ma być wyburzona. Dale, Jim, Mike, Kevin, Duane oraz Lawrence nie przewidzieli, że własnie tego lata ich dzieciństwo a nawet życie zostaną zagrożone. W miasteczku pojawiają się mroczne siły, dzieci zaczynają ginąć, a chłopcy postanawiają odkryć tajemnicę Old Central School. Nie jest to jednak łatwe, o czym przekonują się na własnych skórach. Zło zakorzenia się w Elm Haven i tylko dzieciaki przeczuwają, że coś jest nie w porządku ze szkołą do której uczęszczali. Walka jaka rozpęta się między nimi a demonicznymi siłami przerazi niejednego niedowiarka.

Dana Simmonsa kojarzymy przede wszystkim z takich książek jak: "Hyperion", "Upadek Hyperiona", "Endymion" i "Triumf Endymiona" czy "Terror". "Letnia noc" skrywa się gdzieś między nimi (przynajmniej dla mnie tak było) chyba za sprawą okropnej okładki pierwszego wydania. Nie zachęca ona tak bardzo do czytania jak okładka wydania drugiego, która niemal mroczą siłą zaciąga do czytania. Pierwsze wydanie przestało na mej półce długi czas jednak nigdy nie zwróciło należytej uwagi. Jestem fanką ładnych opraw książki , które współgrają z treścią. Posiadam jeszcze "Wydrążonego człowieka/Muzę ognia" i przeczuwam, że sięgnę po nią całkiem niedługo. ;)
Jednak wracając...

To było moje drugie spotkanie z twórczością Dana Simmonsa i chyba niestety ostatnie. Raczej twórczość tego autora mi nie podpasowała. Wcześniej miałam styczność z Terrorem, nad którym wszyscy się zachwycają, ale ja sama ledwo tę książkę zmęczyłam.



Lata 60. XX wieku, stan Illinois w USA. Zaczynają się wakacje w jednej z mniejszych miejscowości w stanie. Stary budynek szkoły ma zostać zamknięty, a dzieci od nowego roku szkolnego mają zacząć naukę w innym miejscu. Jednak w mieście zaczyna dochodzić do dziwnych zjawisk paranormalnych. Grupka chłopców odkrywa, że w mieście zamieszkały siły zła. Niestety po kolei jedno dziecko znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Czy dzieciaki pokonają siły zła?

Dla mnie to książka to przelanie na papier takich dziecięcych sennych koszmarów i robienie ich na styl Stephena Kinga. Jak sami wiecie ja sama reprezentuję #StephenKingteam, więc wszystko, co jest robione na styl Mistrza Grozy jest po prostu dla mnie marną podróbką. Niestety Letnia noc do tego się zalicza. Nie chcę powiedzieć, że ta książka jest totalnie zła i nie znajdzie swoich miłośników. Myślę, że wśród młodszych czytelników może mieć więcej zwolenników.

Właśnie dlatego polecam książkę dla dwudziestolatka, który jest miłośnikiem grozy lub zaczyna przygodę z gatunkiem. Natomiast starzy wyjadacze gatunku po prostu będą się nudzić i powieść będzie dla nich przewidywalna. Sama nie wiem czy dam jeszcze jedną szansę autorowi, bowiem słynny Terror też ...