Wyszukiwarka

“Ludzie opisują mnie jako "silną kobietę". Ja uważam, że to masło maślane. Wszystkie kobiety są z natury silne. Wyciskamy z ciała kilkukilogramowego wrzeszczącego ssaka i wychodzimy z tego z tarczą. Słyszałam kiedyś, że ból porodowy można porównać do jednoczesnego złamania dwudziestu kości, więc myślę, że na tym możemy zakończyć debatę, czy kobiety są silne, czy nie.”

“... w wielu przypadkach prawdzie towarzyszy silny ból. A prawie nikt nie szuka prawdy, której towarzyszy ból. Ludzie potrzebują pięknych i przyjemnych historii, które pozwolą im choć trochę poczuć, że ich istnienie ma głębszy sens.”

“Czy choroby trzustki powodują ból? Niestety ogromny i zazwyczaj dość nietypowo zlokalizowany - czasem w nadbrzuszu, a czasem w okolicach łopatek. Jest tak silny, że może powodować utraty przytomności i trudności w oddychaniu.”

“Bo kiedy pojawia się ból, nie istnieje nic innego, żadne myśli czy uczucia, tylko pragnienie ucieczki. Gdy jest dość silny, (…) pozbawia nas wszystkiego, co czyni z nas tych, kim jesteśmy, aż w końcu zamieniamy się w stworzenia niższe niż zwierzęta, istoty łaknące tylko jednego-wyzwolenia.”

“Tymczasem chodzi o coś więcej. To ta sama zimna trwoga, która ogarnia ją za każdym razem, kiedy zaczyna sobie wyobrażać: nie samo pożegnanie, ale wszystko, co przyjdzie potem: ten ból, który pociągnie ich w sposób nieunikniony na przeciwne wybrzeża, tak silny, że czuje go już teraz, chociaż Adien jest tuż obok.”

“Płakała, krzyczała bezgłośnie, ale nikt nie przyszedł jej z pomocą. Nagle poczuła nacisk i mężczyzna klęczący między jej nogami wszedł w nią brutalnie. Ból był tak silny, że zabrakło jej powietrza i zaczęło kręcić się w głowie. …..Kiedy pierwszy z nich skończył, drugi zajął jego miejsce. ”

“Tito patrzył, ale nie widział nic prócz rąk, jakby zastygłych w bólu, rąk kościstych, o bladych, zakrzywionych palcach, które zaciskały się w pięści tak silnie, że paznokcie wpijały się w ciało, aby stłumić krzyk lub zdusić pożądanie, albo by ból inaczej uzewnętrznić i męczeństwo gdzie indziej umieścić. Nie sposób zapomnieć rąk kokainistów! Wydaje się, jakby miały swoje oddzielne życie, jakby przygotowywały się do tego, że umrą wcześniej niż reszta ciała, jak gdyby z trudem powstrzymywały skurcz, który w tej chwili ma nastąpić. Oczy, to ożywione męką czekania, to matowe i bezsilne od strasznej melancholii spowodowanej brakiem trucizny, miały niesamowity blask czegoś żywego walczącego ze śmiercią, podczas gdy nozdrza się rozszerzały, aby bodaj z powietrza chwytać pył kokainy.”