“Miała do siebie pretensje, że zachowała się jak nastolatka. Że straciła czujność i dała się ponieść emocjom. Zupełnie w tej sytuacji niepotrzebnym.”
“Ten moment jest dla nas tak intymny - pełen emocji, które trudno ubrać w słowa. Piękny i bolesny na swój niepowtarzalny sposób. Przypomina mi o tym, co mieliśmy, o tym, co straciliśmy, ale także pokazuje, co mogliśmy mieć, gdyby nie moje zachowanie oraz nieodpowiedni czas, w którym się znaleźliśmy.”
“Odmówiła sobie emocji, udawała, że nic nie jest w stanie jej ruszyć, i trwała, dzień po dniu, napędzana wyłącznie obowiązkami. Jedzenie nie miało smaku, kwiaty straciły kolor i zapach, a świat skrył się za szarą kotarą, wyzuty z ostrości.”
“Ludzka niechęć do bezdomnych była dla Rudnickiej niezrozumiała. Żebracy wywoływali w niej silne emocje. W wielu krajach bezdomność stawała się coraz powszechniejszym problemem. Ciężko się podnieść komuś, kto stracił dach nad głową. Osobom bezdomnym trudno znaleźć pracę, co sprawia, że niewiele wychodzi z bezdomności bez pomocy. Iwan Szewko należał do osób, które uważały, że bezdomni powinni zostać zamknięci w specjalnych ośrodkach, żeby społeczeństwo nie musiało patrzeć na ich krzywdę. W taki sposób najłatwiej zapomnieć o problemie. Ale ci ludzie nie byli więźniami. Posiadali wolną wolę i prawo wyboru.”