Wyszukiwarka

Zaraz za nim wdrapałem się ja i kapitan.

Gdyby spojrzenia mogły zabijać… Nasypuje dwie łyżeczki, patrzy pytająco, a ja kiwam głową, że tyle wystarczy.

– Gdzieś jednak są.

W rezultacie większość okien straciła ołowiane oprawy, a ciemne niegdyś galerie rozjaśniał intensywny blask.