Tadeusz Zimecki

Tadeusz Zimecki (pseud. Tomasz Latecki, ur. 7 sierpnia 1929 r. w Warszawie, zm. 5 listopada 2007 r. tamże), polski prozaik, dziennikarz, reportażysta, autor utworów dla młodzieży. Syn Romualda Zimeckiego i Kazimiery Kowalskiej. Od 1941 r. przebywał wraz z rodziną w Radomiu, gdzie ukończył Szkołę Techniczną (w 1950 r. otrzymał dyplom technika budowlanego). Debiutował w 1947 r. jako reportażysta. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1947 do 1951 r. redaktor "Życia Warszawy" (mutacja kielecko-radomska pt. "Życie Radomskie"). W latach 1951-1953 dziennikarz Polskiej Agencji Prasowej. Od 1953 do 1982 r. dziennikarz i redaktor Polskiego Radia (m.in. Naczelnej Redakcji Publicystyki Krajowej oraz redakcji "Warszawska fala" i "Muzyka i aktualności"). W latach 1958-1960 w Zielonej Górze, gdzie zajmował się organizacją redakcji literackiej nowo powstałego oddziału Polskiego Radia. Był także współtwórcą i sekretarzem pisma "Nadodrze". Z Polskiego Radia odszedł w wyniku zwolnienia po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce.Otrzymał mi.: - Nagroda im. Juliana Bruna (przyznawana przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 1961) -Bursztynowy Mikrofon i nagroda miasta Gdańska (za reportaż z Wybrzeża; wspólnie z Kazimierzem Zybertem, 1962) - Wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za utwór Niemaszchleba (1964) - odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1967) Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1947-1982 i 1989-2007), Związku Literatów Polskich (1969-1983), Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (1989-2007). Pochowany 13 listopada 2007 r. na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.