Cytaty Lew Tołstoj

“Czas przemija, wypowiedziane słowo pozostaje.”

“Lekko i bez wysiłku, jednym pchnięciem, otwierają się tylko drzwi do zguby.”

“Tam gdzie kończy się miłość, zaczyna się nienawiść.”

“Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób.”

“Widział teraz jasno, że całe to straszne zło, którego był świadkiem w aresztach i wiezieniach, i spokojna pewność siebie tych, którzy to zło wyrządzali, wynikały stąd, iż ludzie chcieli dokonać rzeczy niemożliwej: sami będąc źli, chcieli naprawiać zło.”

“Jednym z najzwyklejszych i najbardziej rozpowszechnionych przesądów jest mniemanie, że każdy człowiek ma tylko jakieś dane, określone cechy, że są ludzie dobrzy, źli, mądrzy głupi, energiczni, apatyczni itd. Ludzie nie są tacy. Możemy powiedzieć o człowieku, że bywa częściej dobry niż zły, częściej mądry niż głupi, częściej energiczny niż apatyczny, i na odwrót; ale będzie nieprawdą, jeśli powiemy o jakimś człowieku, że jest dobry albo mądry, a o innym, że jest zły albo głupi.”

“Energię czerpie się z miłości.”

“Grzebiąc w duszy wydobywamy nieraz to, co leżałoby tam niepostrzeżenie.”

“Szacunek wymyślono po to, by zasłonić to puste miejsce, gdzie winna się znajdować miłość.”

“Wszystkie rodziny cieszą się tak samo, każda cierpi na swój sposób”

“Uratować się przed ludźmi można tylko wtedy, gdy człowiek ukryje przed nimi swoje rany”

“Siły ludzkie mają swoje granice”

“Może dlatego wydaję ci się szczęśliwy, ponieważ cieszę się tym, co mam, a nie tęsknię za tym, czego nie mam.”

“Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.”

“Niewola kobiety przecież na tym tylko polega, że mężczyźni chcą z niej korzystać jako z narzędzia rozkoszy i uważają to korzystanie za coś dobrego.”

“Artyście nie wolno być starym. Sztuka wymaga wiele, ale najważniejsze to ogień!”

“Zdumiewające, jak zupełne bywa złudzenie, że piękno jest dobrem.”

“Istota duchowa, a istota zwierzęca. Człowiek uduchowiony kontra człowiek zwierzęcy.
Uduchowiony, szukający dla siebie tylko takiego szczęścia, które byłoby również szczęściem innych ludzi, drugi – zwierzęcy, szukający szczęścia tylko dla siebie i gotów dla tego szczęścia poświęcić szczęście całego świata.”

“Prawdziwie kochasz wtedy, kiedy nie wiesz, dlaczego.”

“Dobro rodzi się wtedy, gdy ludzie zapominają o sobie”

“Cała rozmaitość, cała krasa, cały urok życia składa się z kontrastów, ze światła i cieni.”

“(...) niczego się tak nie obawiała - mimo że żadnych ku temu nie było powodów - jak utraty jego miłości.”

“- Zawsze cię kochałam, a gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego, jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chciało.”

“Lewin słyszał, że kobiety często kochają się w nieładnych, zwyczajnych ludziach, lecz nie dawał temu wiary, gdyż sądził po sobie, a on sam mógłby kochać się tylko w ładnych, tajemniczych i nadzwyczajnych kobietach.”

“Straszne jest to, że niepodobna wyrwać przeszłości wraz z korzeniem. Wyrwać nie można, ale można zagłuszyć wspomnienie o przeszłości.”

“Co mi tam czas! Bywa, że i cały miesiąc odda się chętnie za pół rubla, a innym razem za żadne skarby nie sprzedałoby się nawet pół godzinki.”

“Po to człowiekowi dany jest rozum, by mógł pozbyć się tego, co mu jest przykre.”

“W gruncie rzeczy ci rozumiejący, zdaniem Wrońskiego, sprawę 'jak należy' wcale jej nie rozumieli, lecz zachowywali się tak, jak się w ogóle zachowują dobrze wychowani ludzie wobec skomplikowanych i drażliwych spraw, jakie ze wszech stron nastręczają się w życiu, czyli zachowywali się przyzwoicie, unikając wszelkich aluzji i niemiłych zapytań. Udawali, że w zupełności rozumieją znaczenie i sens sytuacji, że ją uznają, a nawet pochwalają, lecz uważają za niewłaściwe i zbyteczne wdawać się w jakieś dociekania.”

“Mądrość jest nieskończona; im bardziej się w nią zagłębiasz, tym bardziej jej potrzebujesz.”

“Należy uczyć się nie po to, aby zostać uczonym, ale po to, aby lepiej żyć.”