“Wszystko może się zdarzyć. Ale może też być inaczej.”

“Są takie wschody słońca, które się wyróżniają.”

“Brak ludzi, brak pośpiechu, te wszystkie cudowne braki. Życie.”

“Rozejrzyj się i wyrzuć rzeczy, których twoje dzieci nie będą chciały odziedziczyć.”

“W życiu poprzeczkę należy sobie zawieszać wysoko, bo wtedy, przechodząc pod nią, nie trzeba się schylać.”

“Każde cierpienie jest wyjątkowe i niepodobne i dlatego nie można tego porównywać. Szczęścia natomiast bywają podobne.”

“Czy człowiek kiedykolwiek dojdzie do siebie po narodzinach?”

“Gdyby go pytano o opinię, to może podjąłby decyzję, żeby się nie rodzić?”

“Próby na­zwa­nia emo­cji przy­po­mi­na­ły mo­zol­ne wy­cią­ga­nie słów z trze­wi, jedno pełne wia­dro za dru­gim, ale nigdy nie zna­czy­ły one tego, co na­praw­dę chcia­ła wy­ra­zić.”

“Cza­sa­mi trze­ba po­żreć uszko­dzo­ne ciało, stra­wić je ko­mór­ka po ko­mór­ce, by po­sma­ko­wać no­we­go po­cząt­ku.”

“Chcesz mnie taką? Mar­twą za życia?”

“Po­my­śla­łam, że wła­ści­wie do tego spro­wa­dza się bycie czło­wie­kiem: war­stwa na war­stwie spoj­rzeń.”

“Prawdą trzeba żyć, ukierunkować na nią wszystkie swoje ambicje i plany. Jedynym dopuszczalnym stosunkiem do prawdy jest nieustanne dążenie. I to można nazwać mądrością. I to można nazwać mądrością. Mądrością nigdy nie posiadaną, zawsze zdobywaną; nigdy nie obcą, a zawsze jeszcze pełną obietnic.”