Jerzy

Nie jest to arcydzieło, ale czyta się całkiem łatwo i przyjemnie. Dobry przerywnik między trudniejszymi lekturami.

Świetna książka o poszukiwaniu korzeni. Przy okazji po trochu kryminału, sensacji i melodramatu. Podobnie jak w "Labiryncie", przeszłość przeplata się z teraźniejszością, aby w kulminacyjnym momencie się połączyć.

Znakomita książka. Nic dodać, nic ująć.

To już ósmy tom sagi "Miecz prawdy". Jak we wszystkich poprzednich Richard w denerwujący sposób popada w tarapaty, które logicznie rzecz biorąc nie powinny go spotkać. W jego Imperium trwa najazd wojsk Ładu. Tymczasem, tu historia zbacza na boczny tor. Pojawia się kraina wygnańców. Czyli zupełnie nowy wątek. Jak poprzednio i teraz udaje się Richard...

Rewelacyjna książka. Dawno nie czytałem tak dobrej fantastyki. Trudno się od niej oderwać. Piękna i wzruszająca opowieść o człowieku jako gatunku. Pokazuje jak potrafimy być okrutni i jak dobrzy, ale też niekonsekwentni w swoich zachowaniach. Bardzo ciekawe spojrzenie na współistnienie dwóch gatunków. Tyle, że tutaj w jednym ciele. Okazuje się, że ...

Pozycja nie jest znakomita, ale w miarę dobrze się czyta. Znajdzie się kilka dłużyzn, chociaż nie tyle aby książkę odłożyć. Akcja nabiera rozpędu dopiero w drugiej połowie powieści. Generalnie ciekawy pomysł połączenia życia dwóch kobiet ponad przepaścią czasu. Wątek sensacyjny snuty jest obok historycznego. Znajdziemy tu tajemnicę, przygodę, miłoś...

Kolejny tom cyklu "Miecz prawdy", który czyta się całkiem dobrze. Jest nieco słabszy, ale myślę że mimo wszystko warty przeczytania. Oby wszystkie cykle trzymały poziom jak ten. Podobnie jak w poprzednich powieściach cyklu, akcja gwałtownie przyspiesza przy końcu i następuje szybkie rozwiązanie. Postać Oby zdenerwowała mnie na tyle, ze przerwałem n...

Tom trzeci cyklu, którego akcja toczy się w Mińsku Litewskim. Do miasta wkroczyli bolszewicy, którzy okazali sę gorszymi bandytami niż cały światek przestępczy miasta. Pod pretekstem zachowań antyrewolucyjnych każdy mógł być aresztowany i zabity. Terror powodował, że ludzie się bali. Przestępcy jednocześnie zaczęli nosić broń, ze względu na konkure...

"Spojrzę ja w okno..." to drugi tom trylogi rozgrywającej się w złodziejskim światku Miska Litewskiego w latach 1918-1919. Druga częśćjest trudniejsza w odbiorze zw wzgledu na nagromadzenie słownictwa z żargonu złodziejskiego. Jest to efekt zamierzony, ale utrudnia w niektórych miejscach zrozumienie. Na pewno łatwiej było czytać tą powieść w czasac...

Powieść napisana ciekawym językiem światka przestępczego z czasów sprzed II wojny światowej. Autor pokazuje nędzę i złe warunki życia, które są przyczyną schodzenia wielu ludzi na złą drogę. Przy czym nie potępia takich osób. Raczej próbuje ich zrozumieć i dostrzec ich zalety. Autor pisał "Jabłuszko" w czasie II wojny światowej i do niej też odnosi...

Generalnie, szósta część cyklu może się podobać. Zdarzają się dłużyzny, ale koniec czyta się bardzo szybko. Imperialny Ład przypomina komunizm w Rosję po rewolucji październikowej. Jak zawsze wszystko dobrze się kończy, ale pozostaje wiele innych problemów do rozwiązania.

To już piąty tom cyklu " Miecz prawdy". Poziom nie odbiega zbytnio od poprzednich, nadal czyta się z przyjemnością.

Kolejny tom cyklu, który mnie nie zawiódł. Bardzo sprawnie napisana książka. Opowiadana historia nadal konsekwentna i zadziwiająco spójna. Przynajmniej w pierwszych czterech tomach.

Trzecia część cyklu "Miecz prawdy" utrzymuje poziom poprzednich części. Co prawda miejscami zaczęła mnie denerwować bezmyślność głównego bohatera, ale takim go che widzeć autor. Mają nim rządzić uczucia przed rozumem.

Potężna dawka fantasy. "Kamień łez" jako kontynuacja nie rozczarowuje. Książka jest bardzo obszerna, ale opowiadana historia jest spójna i ciekawa.

"Pierwsze prawo magii" to jedna z ciekawszych powieści fantasy jakie przeczytałem. Z całą pewnością będę czytał następne tomy cyklu. Do lektury zachęcił mnie serial. Obawiałem się, że przez to książka będzie spalona. Jednak jest na tyle różna od serialu, że czyta się ją z przyjemnością, mimo niedawnego obejrzenia filmu. Ciekawa fabuła i mnóstwo str...

Książkę polecono mi w księgarni. I była to rekomendacja jak najbardziej uzasadniono. . Obraz indoktrynacji jednostki, przedstawiony przy pomocy niepowtarzalnego języka. Ciekawa forma przekazu. Po kilku linijkach wiedziałem, że przeczytam całość.

Pozycja przyjemna i miła. Jednak pierwsza część była zdecydowanie lepsza. Po przeczytaniu tej książki zadaję sobie pytanie: czy rzeczywiście wszystko jest takie pokręcone?

Skończyłem, wreszcie. Tyle moge powiedzeć. Skończyłem czytać tom piąty, na szczęście ostatni, cyklu "Ksiąg szkarłatnego słońca". Nie wiem czy kolejny dałbym radę. Autor ma szereg pomysłów, może nawet zaskakujących. Wydaje mi się jednak, że gdzieś się w końcu zagubił... Powstały pozycje, które można przeczytać gdy się lubi literaturę fantasy, a nie ...

Książka świetnie napisana, zabawna, z zaskakującymi kontrastami.