Ali i Nino

Teraz takich książek się nie pisze..... Zastanawiam się dlaczego? Może dlatego, że teraz bohaterowie powieści miłosnych mają inne problemy? Inaczej pojmują życie? Mają inną konstrukcję psychiczną? Są mniej dojrzali? Nie stają przed takimi wyborami? Oj, chyba nie. Bo stają przed takimi wyborami, a życie pojmują każdy na swój sposób.
Szkolne miłości zawsze istniały i zawsze wywoływały wzruszenie świadków. Tutaj mamy taką typową szkolną miłość. Ona z gimnazjum żeńskiego, on z męskiego. Razem odrabiali lekcje, razem spędzali czas. On wiedział, że to ta jedyna i na całe życie. Ponoć w słynnym 'Love story' też tak było. Tutaj mamy też problem narodowości i religii. Chociaż wychowują się w tym samym mieście, to jednak w dwóch światach. Ona jest chrześcijanką, Gruzinką, a on muzułmaninem. Narracja prowadzona jest z punktu widzenie Alego. Widać ile przeszkód w światopoglądzie chłopak musi pokonać. Jak bardzo jego sposób widzenia świata różni się od jej widzenia świata. Ich miłość musi pokonać wiele prób, nawet haremu, rodziny, wojny. Tak sobie myślałam, że skoro ona, Nino, która znała sąsiadów muzułmanów miała tyle obaw i oporów przed związkiem z muzułmaninem, to co mówić współczesne Europejki!

To jest romans, więc i miłość pokonuje wszystkie trudności. A czytelnik z chęcią czyta takie piękne historie, w których problemy są niewydumane, przeszkody im trudniejsze, tym więcej trudu wymagające, ale do pokonania. Piękna i romantyczna historia i wspaniale, możn...

Wybitna powieść historyczna, wydana po raz pierwszy w 1937, poświęcona przepełnionym ideałami ludziom, którzy bezpowrotnie przeminęli wraz ze swoją epoką. Historia miłości tytułowych bohaterów - muzułmanina i chrześcijanki, chana i księżniczki, stanowi zaledwie element tej misternej kaukaskiej opowieści. Zarówno Ali, jak i Nino to przedstawiciele rodzin należących do elity Baku, kolebki przemysłu petrochemicznego nad Morzem Kaspijskim. Wydarzenia opisane w książce łączą się z wybuchem I wojny światowej i następującymi po niej konfliktami, które na zawsze odmieniły losy Kaukazu, niewątpliwej granicy między zachodem, a wschodem. Z tą lekturą powinien się zmierzyć każdy zainteresowany tym regionem świata. Na podstawie książki powstał atrakcyjny widokowo film, ale merytorycznie wiele mu brakuje. Mniej wtajemniczonych w perypetie Kaukazu, przekierowuję do „Toastu za przodków” Góreckiego.