Architektura uczuć

Poszłam za ciosem. Po "Ochroniarzu" sięgnęłam po debiut Meg Adams. Nie zawiodłam się. Było równie mega jak poprzednio. Książka równie zamotana, do końca nie wiadomo co się wydarzy. Znowu ciekawy, nieoklepany pomysł na fabułę. Na początku wydaje się, że będzie prosto: klasyka gatunku typu "love-hate" i coś w tym jest ale dochodzą elementy kryminały, a może nawet thrillera i całość daje fajny efekt.
Sławny architekt David i odważna projektantka Oliwia we wspólnej grze. Niebezpieczne sekrety, skrywane tajemnice, więzi z przeszłości, fałszywi przyjaciele, a wszystko to wiedzie bohaterów na pewną zgubę.
Początkowa niechęć między Oliwią i Dawidem podsycana konkurowaniem w pracy przeradza się gorący romans. Chemię między nimi czuć od samego początku.
Plus za lokację książki w Krakowie. Mam duży sentyment do tego miasta i znam je niemal od podszewki dlatego z łatwością mogłam sobie wyobrazić miejsca odwiedzane przez bohaterów.
Język M. Adams na szczęście jest prosty, łatwy w odbiorze, a jednocześnie soczysty. Bez niepotrzebnego patosu, górnolotnych porównań i Bóg wie jakich wysmakowanych zabiegów stylistycznych, które w teorii mają nadawać książce głębię i niepowtarzalność, a w praktyce gubią fajną fabułę w gąszczu nieumiejętnego filozofowania.
Prostota zawsze najlepiej się sprawdza i super, że autorka poszła w tę stronę.
Okładka jakoś nie przypadła mi do gustu. Nie pasuje mi do tej książki ;(
Polecam.

Pierwszy raz z twórczością Meg Adams spotkałam się przy Ochroniarzu i najchętniej wykrzyczałabym całemu światu, że to najlepszy romans z jakim miałam do czynienia. Swoje powiedziałam już w osobnej recenzji, więc nie będę się powtarzać, skupiając się na kolejnej książce autorki pt. ,,Architektura uczuć’’, która jest debiutem pisarki.

Oliwia to kobieta, która w swoim życiu sporo przeszła. Nieodwzajemnione uczucie, śmierć bliskiej osoby, to rzeczy, które ją ukształtowały. Dzięki temu dzisiaj jest pewną siebie i odważną kobietą, która nie dopuszcza do siebie zbyt blisko nieznajomych. Kiedy na jej drodze staje przystojny, również pewny siebie David Arnaud z którym Oliwia musi współpracować przy wspólnym projekcie, jej niechęć do mężczyzn jeszcze bardziej się potęguje. Tym bardziej kiedy okazuje się, że łączy ich wspólna przeszłość. Początkowa nieufność, przeradza się w namiętność, której oboje nie potrafią się oprzeć. Niestety mężczyzna nie jest do końca szczery z wybranką swojego serca, czym sprowadza na nich ogromne niebezpieczeństwo.

Gdyby w Polsce powstawały tak dobre debiuty jakim jest Architektura uczuć, nie bałabym się o poziom czytelnictwa w naszym kraju. Meg Adams ma niesamowite wyczucie pióra, jej historie są napisane lekko, poprawnie i tak obrazowo, że każdy krok bohatera mogę sobie wyobrazić i dopowiedzieć jeżeli jest taka sposobność. Gdybym tę książkę przeczytała jako pierwszą, to pewnie ona skradłaby moje serce. Jednak na ...

Powiem Wam, a raczej napiszę, że się nie zawiodłam. Ta książka jest wspaniała. @meg_adams_autorka chylę nisko czoło.
.
Nie mogłam się od niej oderwać. Tym razem to nie ja pożarłam książkę, tylko ona mnie. Przy niej na pewno nie ma czasu na nudę. Dialogi są zabawne, postacie barwne. I jest napięcie, nie tylko seksualne... a zakończenie... wow...
Po prostu szykujcie się na dobrą lekturę.
.
Maj był obfity w bardzo dobre debiuty, oby tak dalej.

Bardzo interesujący debiut. Ciekawie poprawadzona fabuła zwłaszcza na końcu. Główna bohaterka mnie trochę denerwowała tym swoim ciągłym rozklejaniem się i nierozważnym zachowaniem (no bieganie po parku po nocy, czy samotne spacery po lesie). Książkę przeczytałam w ramach akcji BT organizowanej przez samą autorkę.

Śmiało mogę napisać, że książka pt.: „Architektura uczuć” to jedna z najlepszych książek, jaką czytałam. Ciekawa, wciągająca, wielowątkowa, dostarczająca wielu emocji. Według mnie zdecydowanie warto po nią sięgnąć i dać się porwać na długie godziny. Z przyjemnością polecam.

Znacie to uczucie, kiedy chcecie rzucić książką albo rozwalić czytnik? I wcale nie dlatego, że historia jest słaba, ale dlatego, że emocje, które w Was rozbudza przekraczają Wasze granice... Z jednej strony nie wierzycie w to, co czytacie i nie chcecie się z tym pogodzić. Jednakże z drugiej strony doskonale wiecie, że nie wytrzymacie ani chwili dłużej, dopóki nie dowiecie się co dalej i czy historia skończy się po Waszej myśli...

"Architektura uczuć" Meg Adams z początku wydaje się zwykłą historyjką z relacją hate love. Ale nie dajcie się zwieść! Z czasem romans przeradza się w prawdziwie sensacyjną historię z kryminalną intrygą. Los głównych bohaterów staje się tak niepewny, jak delikatne są skrzydła motyla na porwistym wietrze w czasie silnej burzy.

Meg Adams, za sprawą historii Olivii i Davida, rozbudziła we mnie właśnie tak skrajne emocje, o jakich napisałam Wam na samym początku! Momentami nie mogłam uwierzyć w to, co czytam. Targały mną silne sprzeczności, a w głowie tkwiło tylko jedno pytanie - czy to się może skończyć dobrze?!

Uważam, że najlepsze książki to nie te, które czytamy beznamiętnie, choćby były napisane najpiękniejszym językiem, ale takie, które wzbudzają w nas prawdziwe emocje. Sprawiają, że wczuwamy się w losy bohaterów i przeżywamy z nimi wszystkie ich odczucia. Dla mnie ta książka właśnie taka była, nawet jeśli szybsze bicie serca poczułam dopiero mniej więcej w połowie. To już druga książka autorki, która mnie pozytywnie...