Balsamistka

Kryminał jest ciekawy z bogatą fabułą w tle, z nieoczekiwanymi i zaskakującymi wydarzeniami, pełnych zagadek. Przekonuje czytelnika, że za każdym człowiekiem kryje się fascynująca historia, którą warto poznać. Opowieść pełna wyjątkowych tajemnic, a rzeczywistość nie jest tym czym się wydaje. Zakończenie książki bardzo mnie zaskoczyło i szokowało. Gratulacje dla autorki Magdaleny Adaszewskiej za stworzenie tak znakomitej powieści kryminalnej. 🔥 polecam ten znakomity kryminał.

Historia kryminalna w której poznajemy dziennikarkę śledczą Monikę Biel oraz Amelie Rosa. Amelia pracuje w zakładzie, który oferuje usługi balsamacji ciał, tanatokosmetologii i tanatopraksji.

Na pewno się jeszcze nieraz powtórzę, ale uwielbiam debiuty. A szczególnie takie debiuty, które chce się po prostu czytać.
Zagadnienie balsamistyki było mi obce, więc bardzo się zaciekawiłam!
Autorka od samego początku zauroczyła mnie swoim stylem i narracją z perspektywy wielu osób. A niektóre opisy naprawdę wywoływały u mnie gęsią skórkę.

Ta pozycja trzymała mnie w fajnym napięciu do samego końca. Jak na debiut, to fabuła została fajnie poprowadzona, rozdziały krótkie, dużo dialogów i świetnie wykreowane postacie. Historia przeplatana notatkami z dziennika, wprawiała mnie w zdezorientowanie. Nie miałam pojęcia co czeka mnie dalej.
Snułam swoje teorie i byłam dość blisko tego, jak ta historia się zakończyła. Nie ma tutaj typowego śledztwa, bo prowadzi je dziennikarka i były policjant ale nie czuję się zawiedziona. Z miłą chęcią odkrywałam kolejne karty.

Jakoś po dwustu stronach czasami gubiłam się w pędzącej akcji, ale ogólnie to był bardzo mile spędzony czas i mam ochotę na więcej! Gratuluję tak dobrze napisanego debiutu!
Dziękuję wydawnictwu za egzemplarz!

Miastem wstrząsa seria morderstw. Ofiar nic ze sobą nie łączy.

Nie wiem co tu się stało, ale kompletnie nie potrafiłam się wciągnąć. Miało być zaskakująco i szokująco, a wyszło trochę blado i nudnawo. To nie jest zła książka, ale czytałam o niej tak dobre opinie, że chyba nastawiłam się na coś innego i stąd to rozczarowanie. Nie można autorce odmówić dobrego pomysłu na fabułę, ale dla mnie zabrakło troszkę realizmu. Mam jednak ochotę sięgnąć po prequell tej powieści.

Wczoraj aura sprzyjała zdecydowanie kawce, kocykowi i książce, w związku z czym udało mi się przeczytać calutką powieść a była nią "Balsamistka" Magdaleny Adaszewskiej.

Historia wciąga, czyta się ją sprawnie, przyznaję, że szybko polubiłam główną bohaterkę - Monikę, dziennikarkę, która wyrusza do Poznania żeby zbadać sprawę makabrycznych zabójstw mężczyzn, których okaleczone ciała sprawca podrzuca "na tory". Dziewczyna ma przeczucie, iż morderstwa te wiążą się z zaginięciami młodych dziewczyn i mogą sięgać wstecz - do wydarzeń sprzed dziesięciu lat.

W rozwiązaniu sprawy pomaga jej emerytowany policjant, który prowadził owe śledztwa sprzed dekady. Monika oprócz wydarzeń związanych z dochodzeniem będzie musiała spojrzeć w twarz spychanej w niebyt przeszłości. Czego dowiemy się o historii panny Biel i dlaczego jej losy przecinają się tak intensywnie z tajemniczą balsamistką?

Autorce nie brakuje interesujących pomysłów, portret eterycznej balsamistki, która jest towarzyszką zmarłych, wyprawiającą ich na drugą stronę i prowadzącą z nimi swoiste dialogi robi wrażenie - głównie dzięki niemal zagadkowej, pozazmysłowej koncepcji tej postaci. Wydaje mi się, że w ogóle najmocniejszą stroną tej powieści jest specyficzna, wręcz metafizyczna chwilami atmosfera.

Przeszłość dziennikarki spina całość pewną klamrą, to prawda, że warstw jej historii jest sporo i żałuję, że M. Adaszewska nie pogłębiła ic...

Przy tej książce miałam więcej dreszczy niż przy gorączce! Kto z nas nie lubi czytać o malowaniu czy zszywaniu zmarłych? Kto czytając wyobraża sobie zapach chłodnego ciała, które wymaga zacerowania niczym przedarta skarpetka? Kto lubi książki z dreszczykiem przepełnionym strachem o swój los po śmierci? Czy dalibyście się spalić czy też doznać ożywionego makijażu będąc już w trumnie?
Czy jest ktoś chętny? Pamiętajcie, że później nie będzie już odwrotu...
Sięgnęłam po tą książkę, bo bardzo spodobała mi się okładka. Już na pierwszej stronie ujrzałam spory i przejrzysty druczek, gdzie kartki niemal same się przede mną rozkładały. Rozpoczęta historią, która jest zaledwie zalążkiem strachów i próśb o niespełnienie w przyszłości. Do tego wartka akcja, która chce, byśmy sami snuli domysły. Odważna bohaterka, która jest pewna, że poradzi sobie z zadaniem i przeszłość, która powraca niczym bumerang.
Kim jest osoba, która masakruje mężczyzn? Czy prawdą jest, że z kim przystajesz, takim się stajesz? Po co ktoś miałby tak okrótnie krzywdzić mężczyzn, którzy na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego? Dlaczego uważa się, że sprawcą jest mężczyzna? Czy zawsze należy zakładać, że kobiety są słabe i bezbronne?
Niesamowity kryminał, którego posmakowałam z przyjemnością. Z początku treść łączy nam wiele spraw, ale bądźcie uważni, bo nie wszystko jest tym, co się wydaje. Czasem ktoś ma po prostu wielką wyobraźnię.
A wy lubicie dostawać fotografie osób, które zma...

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii. Magdalena Adaszewska stworzyła naprawdę dobre dzieło, które mrozi krew w żyłach. Dobra akcja, ciekawa fabuła i niezwykli bohaterowie, to wszystko sprawiło, że nie mogłam oderwać się od czytania. Znalazłam to, co w dobrych thrillerach uwielbiam: niewyjaśnione, tajemnicze morderstwa, które teoretycznie nic ze sobą nie łączy, bardzo dobrze prowadzone śledztwo, które nie zawsze szło w dobrą stronę i szokujące zakończenie, które nie pozwala zasnąć.

Było to moje pierwsze czytelnicze spotkanie z twórczością Magdaleny Adaszewskiej. Od razu dodam, że nie ostatnie. Autorka wywarła na mnie duże wrażenie. Koniecznie muszę poznać jej kolejną książkę.

Bardzo wczułam się w losy tytułowej bohaterki. Razem z nią balsamowałam zwłoki i zastanawiałam się, jak doszło do ich śmierci.

Wczułam się również w pracę pewnego detektywa, który za wszelką cenę chciał odkryć, kim tak naprawdę jest morderca kilku mężczyzn.

Poznałam również pewną dziennikarkę, która również chce rozwiązać tę zagadkę. Czy życie obu pań będzie zagrożone? Czy detektyw je obroni, nim będzie za późno?

Martwiłam się o obie bohaterki. Nie wiedziałam, kim jest morderca.

Zakończenie dosłownie wbiło mnie w fotel. Tego to ja się nie spodziewałam. Plus dla autorki za mylenie tropów i odsuwanie podejrzeń od prawdziwego mordercy.

Zachęcam was do poznania historii "Balsamistki". Życzę wam miłego czytania. Czytając, miejcie ...

Za mną kolejny udany debiut autorski, czyli Balsamistka autorstwa Magdaleny Adaszewskiej. Można wyczuć początkujące pióro, mimo to ciekawy pomysł i intrygująca konstrukcja narracji sprawiają, że fabuła wchłania od samego początku 🔥

Dwie kobiety o zupełnie różnych charakterach. Jedna to silnie stąpająca po ziemi i dążąca zawsze do celu dziennikarka śledcza, a druga – delikatna i tajemnicza balsamistka, przygotowująca zmarłych do ich ostatniej podróży. Drogi obu kobiet krzyżują się podczas śledztwa związanego z seriami drastycznych morderstw dokonanych na młodych dziewczynach oraz dojrzałych mężczyznach.

Monika Biel wraca do Poznania, w którym studiowała, aby rozwikłać zagadkę seryjnego mordercy. Na miejscu poznaje Amelię, z którą od pierwszej chwili czuje niezwykłą nić porozumienia. Jak się szybko okazuje, obie kobiety skrywają jakąś tajemnicę z przeszłości...

"Zawsze staram się dać ulgę. Spokój.
Złudzenie, że osoba zmarła śpi i wygląda jak w najlepszym dniu swojego życia."

Usta stale podkreślone czerwoną pomadką. Urzekająca uroda, subtelna, piękna. Amelia fascynuje, przyciągając nie tylko męskie spojrzenia. W swojej pracy, kieruje się olbrzymią wrażliwością i delikatnością. Dba o godne przygotowanie zmarłych do pochówku. Jest balsamistką.

Poznań paraliżuje seria makabrycznych zbrodni, śledztwo praktycznie stoi w miejscu. Policja nie potrafi znaleźć wspólnego mianownika, który łączyłby ofiary.
Sprawą interesuje się Monika, charyzmatyczna dziennikarka śledcza. Czy uda się jej dotrzeć do prawdy?

Autorka zbudowała fabułę składająca się z kilku wątków, stopniowo dokładając nowe elementy, czym skutecznie podtrzymywała moją ciekawość. Od pierwszych stron z zaangażowaniem śledziłam wydarzenia. Gubiłam się w domysłach, analizując podsuwane informacje i poszlaki. A było warto. Mroczny klimat, aż przesiąka przez karty powieści.

Na uwagę zasługuje bardzo dobra kreacja bohaterów, w szczególności dwóch tak różnych od siebie kobiet. Z wnikliwością sportretowane ludzkie zachowania i emocje, które stają się ich udziałem. Wiele problemów, cierpień zakorzenionych jest głęboko w przeszłości. Przez lata, dojrzewające potrafią wpłynąć destrukcyjnie na obecne życie. Jak poradzą sobie z bolesnym bagażem doświadczeń?

Zakończenie jest zaskakujące, a wszystkie wątki domknięte w dobrym stylu. Wyśmieni...

Książka „Balsamistka” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Magdaleny Adaszewskiej.
Miastem wstrząsa seria okrutnych morderstw, a ich rozczłonkowane zwłoki zostają przez maszynistę odnajdywane na torach. Nie ma żadnych śladów co do tego, kto i dlaczego może dopuszczać się tych zbrodni. Sprawą zainteresowała się pewna dziennikarka i prowadzi w tej sprawie swoje własne dziennikarskie śledztwo. Sprawą zainteresował się tez pewien emerytowany policjant, który przed laty w prowadząc podobną sprawę został zwolniony z pracy. W sprawie pojawia się także postać balsamistki zwłok. Młoda kobieta, która pracuje w tym zawodzie ma za zadanie na podstawie zdjęć dostarczonych przez rodzinę wyprawiać zmarłych już ludzi w ostatnią drogę na ziemi z pięknymi twarzami. Muszę przyznać, że balsamiści nie mają łatwego kawałka chleba. Przede wszystkim nie każdy nadaje się do pracy ze zwłokami. Jakie tajemnice skrywają nasi bohaterzy i kto z nich ukrywa coś przed resztą?
Książka „Balsamistka” niewątpliwie od samego początku mnie bardzo zaciekawiła. Samo zakończenie tej historii mnie zaskoczyło i to bardzo.