Bez pożegnania

Planuję w najbliższym czasie nadrobić wykryte braki w literaturze Harnala Cobena.
Nie mam innego wyjścia. Choćby, aby przekonać się, że Bez pożegnania to wyjątek potwierdzający regułę, że Coben pisze średnio lub wręcz przeciwnie - Bez pożegnania to kolejna książka potwierdzająca że Coben dobrze pisze. Osobiście wolałabym drugą opcję z powodów czysto przyjemnościowych. Oczywiście o ile można o takich względach mówić w literaturze tego gatunku.
Szkoda, że nadeszła noc, a potem dzień w pracy. Jestem przekona, że gdyby nie te dwie rzeczy stojące mi na przeszkodzie, przeczytałabym od początku do końca za jednym posiędnięciem. A tu trzeba było i spać, i co gorsza pracować.
Pochłonęła mnie ta historia niemal od samego początku. Powolne odkrywanie tajemnic, zmiany punków widzenia, dorzucanie faktów jedynie podsycały chęć dowiedzenia się co będzie dalej. Z jednym nie było złudzeń – od początku wiadomo było, że nie będzie dobrze, że „święty brat głównego” bohatera to opcja niemożliwa. Jak wyszło? Warto dowiedzieć się samemu.
Końcówka? Mnie zaskoczyła. Ale muszę przyznać, że tak jak często lubię zastanawiać się kto, kogo i dlaczego, tym razem tego nie robiłam. Opcja samodzielne odkrywanie prawdy w moim przypadku tutaj akurat została wyłączona. Tak mam, w szczególności kiedy pochłonie mnie historia i w sumie nie mam czasu na nic innego.
Całość napisana bardzo zgrabnie, bez dłużyzn, ze stronami pełnymi niemal samych dialogów, ale zamiast tego bez poczucia zbywania czyt...

Chyba jestem jakaś dziwna, ale to druga książka Cobena, którą przeczytałam i nie podzielam zachwytu pozostałych kanapowiczów. Ta nie wciągnęła mnie wcale. Nie umiałam się odnaleźć kto jest kim, jakie mają powiązania. Zbyt zawiłe, przekombinowane. Zakończenie dziwne, zbyt zaskakujące i nieprawdziwe.

Polecam! Przeczytanie tej książki skłoniło mnie do sięgnięcia po kolejne z dorobku Cobena. Świetnie poprowadzona akcja, do ostatniego momentu czytelnik wstrzymuje oddech. Zdecydowanie największym atutem jest niebanalne zakończenie. Naprawdę świetne.

MIAZGA. Jedno słowo opisujące ta książkę świetna narracja, intryga. Zaskakuje dosłownie na każdej stronie do ostatniego momentu trzyma w napięciu. Nie wiadomo "kto jest kto" a "co jest co". Gorąco polecam!

Świetna! Coben w najlepszym wydaniu ;). Zaczyna się nudno i smutno. Ale już od zniknięcia Sheili "zabawa' rozpoczęła się na dobre. Mamy tutaj dobrze skonstruowana intrygę, policja kontra mafia i wysoko postawione osoby, korupcja. Dużo zagadek do rozwiązania, zagmatwane relacje, niewyjaśniona przeszłość, która dręczy rodzinę od 11 lat i dodatkowo szokujące fakty wychodzące na światło dzienne na każdej kolejne stronie to jest to :). Nie można być niczego pewnym czytając tą pozycję i nic nie jest takie jak z góry zakładamy. Nie wiadomo czy ktoś jest tylko winny/niewinny; żyje/umarł; jest mordercą/dobrym, pomocnym człowiekiem. Jedynie na minus mogą zasługiwać niektóre zbyt brutalne opisy. Bardzo polecam tę pozycję oraz inne Cobena, które nie są z cyklu o agencie sportowym-tam za bardzo autor skupia się na sporcie i przydługich opisach. Natomiast pozostałe wciągają do ostatniej strony, mamy wartką akcję z licznymi zwrotami sytuacji o 180 stopni.

podchodzilam do tej ksiazki raczej sceptycznie. wczesniej mialam przyjemnosc z 2 ksiazkami cobena. jedna byla wspaniala a druga zanudzala mnie przy kazdym podejsciu.zaczelam czytac 'bez pozegnania', bo obiecalam te ksiazke komus na podaju no i chcialam miec to z glowy jak najszybciej. a ksiazka... ach... zaskoczyla mnie pozytywnie! ale jak! dawno nie czytalam tak wciagajacego thrillera. daje 5 i polecam wszystkim milosnikom gatunku. nawet tym, ktorzy moga byc lekko zniecheceni ;)