Bez winy

„Dziś możemy mieć bardzo zły dzień, ale jutro może przyjść najpiękniejszy dzień w twoim życiu. Musisz tylko do niego dotrwać.”
Pierwsza książka w 2019 roku za mną. Ani trochę nie żałuję, że zdecydowałam się sięgnąć właśnie po „Bez winy”.
Kira jest w bardzo ciężkiej sytuacji finansowej. Podczas wizyty w banku podsłuchuje rozmowę pewnego mężczyzny, którego kojarzy za sprawą swojego ojca. Kiedy dowiaduje się, że nie udało mu się dostać pożyczki, wpada na jeden ze swoich zwariowanych pomysłów. Następnego dnia staje na progu winnicy Graysona i proponuje mu małżeństwo za pieniądze. Okazuje się bowiem, że zmarła babcia dziewczyny zapisała jej dość pokaźną sumę, ale Kira dostanie ją dopiero wtedy, gdy wyjdzie za mąż. Ani Greyson, ani Kira nie mają pojęcia, że fikcyjne małżeństwo, które zawierają już niedługo okaże się nie tak proste i bezuczuciowe jak planowali w swoim kontrakcie.
Książka jest naprawdę bardzo dobra. Fajny styl pisania autorki, ciekawi i dający się lubić bohaterzy, którzy zmagają się z demonami przeszłości, a do tego szczypta pikanterii. Wszystko czego oczekuje od tego typu lektur.
Ciekawy pomysł na fabułę na pewno zasługuje na pochwałę. Nie często spotykam się z takim pomysłem na zdobycie pieniędzy. Oczywiście, czasami było przewidywalnie aż do bólu, ale mimo wszystko książka wciąga i czyta się ją bardzo szybko. Muszę pochwalić także opisy krajobrazów. Dodały one uroku opowiadanej historii.
Jedyną rzeczą, która czasami mnie irytowała był charak...

Podobało mi się. Złapałam sens i złapałam wątek. Poczułam bohaterów i faktycznie wciągnęłam się w całą historię. Oczywiście skłamałabym, gdybym powiedziała, że bohatera pokochałam i polubiłam i nie chciałam go kilka/kilkanaście razy kopnąć w ogólnie mało widoczną część ciała. Dostało mu się też słownie nie jeden raz. Zasłużył, a bohaterka…
Czy Kira zasłużyła na takiego Smoka. Czy Grayson zasłużył na taką wiedźmę?
Tak, zdecydowanie na siebie zasłużyli, a że musieli się do tego przekonać, musieli dorosnąć do tego przekonania, zrozumieć, że chodzi nie o każde z nich osobno, ale o nich razem, to już inna bajka. I właśnie dzięki tej bajce, spędziłam kilka miłych i ciepłych godzin.
Oni są młodzi, mają inne cele, ale aby je osiągnąć, muszą połączyć siły. Udaje się im to, choć niekiedy Smok przeszkadza wiedźmie i na odwrót.
To nie jest jakaś niesamowicie emocjonująca historia, ale ciepła opowieść o ludziach spełniających marzenia i uginających się pod ciężarem bagażu, który spada na nich z najmniej oczekiwanych stron. Ale oni, ich bliscy, nawet zwierzęta i winnica im pomagają. Nie bez znaczenia jest też były więzień i jego różowo włosa dziewczyna, czy nawet nielubiana macocha.
Jak w bajkach bywa, wszystko kończy się dobrze, a my zamykamy książkę z uśmiechem na ustach i zadowoleniem w sercu.
Polecam.

Mogłabym napisać, że było przewidywalnie. Schematycznie. Słodko aż do bólu zębów.
Tylko po co? Po co skoro ta lektura to była sama przyjemność ;)

Bajka o tym jak gdzieś nie tak dawno temu, w wielkiej podupadającej willi żył sobie Smok, którego uratowała mała Wiedźma, trafiła prosto do mojego serca.
Z pewnością w dużej mierze stało się tak za sprawą bohaterów. Groźnego, ale poranionego Smoka Graysona, w którym można się zakochać bez pamięci i przebiegłej ale słodkiej Wiedźmy Kiry. Która jest tak urocza, że nie da się nie darzyć jej ogromem sympatii.
Ale ci bohaterowie to nie są same zalety. Mają też wady, mają swoje problemy, które czynią je ludźmi a nie tylko postaciami z książki.
Czasem nie radzą sobie z problemami i upadają, ale mają cudownych przyjaciół i siebie nawzajem by się z tych kolan podnieść i iść dalej. Przyjaciół, których też nie sposób nie lubić od pierwszego spotkania.

Są też postacie negatywne i jak to u Sheridan – jak ma być zły to jest po całości. Normalnie by mi przeszkadzało, ta czarnobiałość bohaterów, ale tu kupuję wszystko.

Zdecydowanie zauroczył mnie też sposób w jaki bohaterowie zaczęli swoją relację i jak darli koty niemal do ostatniej chwili. Obawiałam się szczerze mówiąc tej książki, bo myślałam, że Kira przybędzie do miasta, gdzie będzie pariasem, a on będzie się nad nią znęcał. Nic bardziej mylnego, od pierwszego spojrzenia Kiry na Graya wiadomo, że będą dla siebie ratunkiem.
Początkowo miał być uk...